Feestdag: 20 november
Als Zoë Labouré geboren in 1806 in Fain-les-Moutiers als negende van elf kinderen in een boerengezin. Haar moeder stierf toen ze negen was en een tijdlang deed Zoë het huishouden, tot haar vader in 1830 de toestemming gaf toe te treden tot de Dochters van Liefde van de H. Vincentius* in Parijs. Zij nam de kloosternaam Catharina aan en werkte als ziekenverzorgster.
Catharina Labouré kreeg er verschillende visioenen, had de stigmata en hoorde een stem die haar zei dat een medaille gemaakt moest worden met daarop de beeltenis van Onze-Lieve-Vrouw zoals zij haar had gezien (de ‘Medaille van de Onbevlekte Ontvangenis’).
Met een of meerdere van die medailles in de hand wordt zij voorgesteld, gekleed in het blauwe ordekleed met grote, wijduitstaande witte kap. Omdat ze dikwijls de duiven in de kloostertuin voederde, wordt ze ook met deze vogels afgebeeld en is zij patrones van de duivenmelkers.
Zij overleed in 1876 en werd heilig verklaard in 1947.