In de sterke tijd van de advent vragen de bisschoppen van België onze aandacht voor de mensen uit de vierde wereld. Het gaat hier om mensen van bij ons die door de mazen van het net vallen en vaak nergens terecht kunnen. Het zijn mensen die leven aan de rand van de maatschappij, o.a. volwassen psychisch en mentaal gehandicapten, oud-gevangenen, drugverslaafden, alcoholisten, kansarme jongeren, mensen zonder werk die op de dool zijn, ongehuwde moeders, daklozen, aidspatiënten en noem maar op. Instellingen die zich het lot van deze mensen aantrekken, mogen op onze steun en waardering rekenen. Zoals Christus een voorkeur had voor de armen, zo willen wij als christenen in zijn spoor treden.
Een mooie toekomst waar iedereen van kan dromen is voor mensen in armoede nog veraf. Vooral op het vlak van onderwijs stelt Welzijnszorg vast dat nog heel wat duurzame maatregelen ontbreken waardoor mensen in armoede het extra moeilijk hebben. Daarom voert Welzijnszorg campagne in 2018, daarom hopen we ook dat jij meedoet.
Ewout (25), behaalde zijn diploma Jeugd- en gehandicaptenzorg in het volwassenenonderwijs en is nu jongerenbegeleider.
Ewout getuigt:
Vanaf het vijfde leerjaar verdween mijn interesse in school. School werd hoe langer hoe meer een
verplichting in plaats van een verrijking. Ik dacht: leer mij hoe ik in dit leven kan staan. Leer mij hoe
ik mijn problemen kan oplossen. Wat zijn mijn opties? Bij wie kan ik terecht? Ik wilde het leven leren
kennen. Niet leren hoe ik een vergelijking kon oplossen.
Dat vijfde leerjaar heb ik moeten overdoen. Ik veranderde van school, maar werd daar een beetje
gepest. Ik was de jongen met de versleten kleren en de kapotte schoenzolen. Dan zit je thuis in de
miserie, ga je naar school en is het daar niet anders. Ik vroeg me soms echt af wat ik op deze planeet
zat te doen.
We woonden in een bouwvallig huis. Geld voor herstellingen was er niet. In de kamers was geen verwarming.
Soms waren er dagen dat we geen boterhammen meekregen naar school, gewoon omdat er geen brood
was. Dan verzon ik dat ik al veel koekjes had gegeten tijdens de pauze en dus geen honger had. De schaamte
was groot. Je ziet als kind al dat de meesten het anders hebben. Dat jouw situatie blijkbaar toch niet zo
normaal is als je dacht. Als je zo jong bent, kan je dat niet relativeren. Ik heb het altijd heel goed kunnen
verbergen. Weinig mensen wisten toen wat er precies aan de hand was. Als er één ding is dat ik nu anders
zou doen, is het dat wel. Ik zou sneller naar buiten komen met mijn verhaal, sneller aan de alarmbel trekken.
Margit Oste
bron: Charliemag -‘opgroeien in armoede hypothekeert je leven’
Als christenen willen wij ons engageren voor de meest kwetsbaren. Dit weekend, 15 en 16 december 2018, is de collecte bestemd voor de goede werken van Welzijnszorg. Zo kunt u ook uw steentje bijdragen aan een betere samenleving voor allen.
Via onze financiële bijdrage zorgen we er voor dat kinderen en jongeren minder in de buitenbaan moeten lopen.