(Landoalt, Landowaldus)
Feestdag: 19 maart
Het moet halverwege de 7e eeuw geweest zijn dat bisschop Amandus van Maastricht († ca 675; feest 6 februari) naar Rome kwam, om de toenmalige paus, Martinus I († 655; feest 13 april), te vragen afstand te mogen doen van zijn bisschopszetel en zijn oude ideaal van rondtrekkend missionaris weer op te pakken. De paus steunde zijn verzoek van harte en stuurde met hem elf medewerkers mee terug naar het gebied dat nu gevormd wordt door de Zuidelijke Nederlanden.
Onder die elf bevonden zich Landoald, een priester uit Rome, maar van Longobardische afkomst, en zijn zuster Vinciana. Tot Landoalds gezellen behoorden verder de diaken Amantius, een Adrianus en nog zeven vrouwen; in sommige berichten komen we ook de naam van een Julianus tegen. Aangekomen in het gebied tussen Maas en Schelde werd aan Landoald hier de pastorale zorg toevertrouwd. Hij stelde zich achtereenvolgens in dienst van Amandus’ opvolgers op de zetel van Maastricht: Remaclus († tussen 671 en 675; feest 3 september) en – nadat deze op zijn beurt afstand had gedaan van zijn bisschopsambt: Theodardus († 670; feest 10 september). Het schijnt dat hij door zijn optreden de aandacht trok van koning Childerik II van Austrasië († 675), en dat deze hem rijke schenkingen deed. Misschien was het mede daardoor dat hij van Wintershoven aan de Herck (gemeente Kortessem, België) tot centrum van zijn apostolische activiteit kon maken. In 659 bouwde hij er een kerkje dat hij toewijdde aan Sint Petrus.
We mogen aannemen dat Vinciana en de zeven vrouwen er een soort kloosterlijk leven leidden en Landoald zowel geestelijk als materieel ondersteunden. Volgens de overlevering werd de latere heilige bisschop van Maastricht, Sint Lambertus († 705; feest 17 september) als klein jongetje door zijn vader, Aper, voor zijn eerste vorming aan Landoald toevertrouwd. Zouden de vrouwen dat niet voor hun rekening genomen hebben? Als we op sommige berichten moeten afgaan, heeft Vinciana na aankomst nog maar een paar jaar geleefd, gegeven het feit dat sommige bronnen 653 als haar sterfjaar geven. Hoe dan ook, zij en haar broer werden na hun dood begraven in hun kerkje te Wintershoven.