Sommigen onder ons denken vermoedelijk: Amai, zijn we alweer zover?
De vasten, het hoort er nu eenmaal bij als we Pasen willen vieren. Of we denken misschien: ’t Zal deugd doen om aan de vasten te beginnen, weer eens alles op een rijtje zetten.
Nog anderen zullen zeggen: ’t is hoogtijd om met velen aandacht te geven aan wat echt belangrijk is in ons leven, in deze wereld.
Aandacht geven aan en doen wat moet gedaan worden: gerechtigheid!
Ja, het is opnieuw vasten … we beginnen er aan!
Ja, we beginnen een nieuwe vastentijd, vastberaden en rotsvast overtuigd!
Centraal symbool: de rots
Het centrale symbool tijdens de vastenliturgie in 2015 is de rots. Rotsblokken, een robuust deel van onze aarde, aanwezig in alle vormen, alle groottes. In het landschap van de Andes, kan je er niet naast kijken. Rotsen zijn er een wezenlijk onderdeel van.
Rotsstenen worden in Peru voor allerlei dingen gebruikt: als maalsteen, als gewicht om te bevestigen, als tafel … Voor vele boeren vormen ze ook een natuurlijke rustplek tijdens het werk.
Tijdens deze campagne geven we de ‘rots’ een symbolische betekenis. Het wil onze band met de aarde, onze band met grondstoffen en mijnbouw voorstellen. In het campagneverhaal horen we dat er enorme inspanningen worden geleverd om de aarde open te breken, rotsen opzij te schuiven om tot ontginning van de onderliggende mineralen over gaan, en dit tegen elke prijs.
Vanuit een rotsvast vertrouwen willen we de toekomst tegemoet kijken, een signaal geven dat het anders kan, dat het anders moet. Gods Verbond met ons en met de schepping willen we deze campagne centraal stellen.