Eerste zondag van de advent

Wanneer vrienden elkaar ’s morgens ontmoeten, vragen zij spontaan of zij goed geslapen hebben. Er zijn echter verschillende soorten slaap. Er is de serene slaap die verkwikt. Of de kunstmatige bedwelming door slaapmiddelen bewerkt. Ook onze maatschappij kent op gewetensvlak veel bedwelmende middelen: door sommige informatie verdoezelt of misvormt zij de ware problemen; door haar publiciteit roept zij valse wensdromen op; door allerlei soorten drugs sust zij het geweten van de mensen in slaap; door jacht naar onmiddellijk comfort doet zij de smaak voor het onstoffelijke verliezen.

Wanneer wij spreken en onderhandelen met God

dan is het vanuit de zekerheid

dat Hij met ons wonderen kan doen.

Wij kennen Hem en weten genoeg

wat hij gedaan heeft met Israël,

en met ons, zijn volk, het werk van zijn handen.

Deze zekerheid is onze hoop.

Zij geeft ons vertrouwen in de toekomst

en de kracht om scheppend in de wereld te staan.

Wij zullen pas standhouden tot het einde

-in liefde voor God en onze broeders-

als wij waakzaam zijn,

verlangen naar de Heer, en ons actief inzetten

voor het welzijn van allen.

Heer, dit vragen wij U: verschijn voor ons als de machtige God die Gij zijt. Kom in ons midden, stel ons tot een teken van uw trouw en bezorgdheid voor de mensen. dan zal uw nabijheid iedere zonde te niet doen, dan zijt Gij voor ons de Verlosser die uitkomst brengt en redding biedt.

OP WEG NAAR KERSTMIS

Zoals voor kinderen het zetten van een schoen bij de schoorsteen, kachel, open haard of CV -ketel de voorbereiding is op het sinterklaasfeest, zo zijn adventsrituelen voor ons bijna noodzakelijke inleidingen op het kerstfeest. Een feest zonder voorbereiding gonst niet na. In ons praten met kinderen weten we allemaal hoe het moet: Hoeveel nachtjes slapen totdat je jarig bent? Wat ga je die dag doen? Wie zullen er komen?

Verjaardagsfeest

Kerstmis is eigenlijk ook een verjaardagsfeest. Christus in ons. Ieder jaar wat dieper, wat meer met ons begaan. Dat vergt tijd, bezinning, ommekeer. En huisrituelen kunnen daarbij helpen. We weten hoe we het huis in kerststemming kunnen brengen met versieringen zoals een kerstboom, rode kleuren en lichteffecten. De opbouw van een kerstsfeer in onszelf kost meer tijd. Enkele weken. Met een adventskrans kunnen we de sfeer warm en uitnodigend maken. Soms hebben we een koperen kaarsenkroon die we aanpassen met een groene of paarse slinger, die de kaarsenhouders verbindt. Soms maken we een krans van dennengroen.

Traditie

Vier kaarsen. Aansteken op zaterdagavond. We kunnen aan elke kaars een betekenis geven. Bijvoorbeeld de namen van de personen uit het evangelie: Zacharias die te horen krijgt dat hij vader gaat worden; Maria die van de engel Gabriël te horen krijgt dat zij de moeder van de Messias zal worden; Elisabeth die door Maria bezocht wordt; Johannes de Doper die in alles Jezus vooruit is: geboorte, bekeringswerk, dood. Het erbij horende verhaal kan worden voorgelezen uit de kinderbijbel.

Elk jaar opnieuw. In de herhaling zit de lering. Het voltrekken van een klein ritueel in de huiskamer is het begin van een gesprek. Er ontstaat eventjes een wat gewijde sfeer aan die weldadig is temidden van een overdaad aan commerciële rimram.

Christenforum

Op maandag 1 december gaat de volgende conferentie door van Christenforum in het Cultuurcentrum in Hasselt. De conferentie start om 20.00u.
Liesbet Kusters komt spreken over “Een vrouw in ontmoeting met Jezus”, Maria Magdelena en het ‘Raak me niet aan’ in de kunst.

Liesbet Kusters is doctor in de kunstwetenschappen. Ze deed onderzoek naar de betekenis van het verhaal van de aan bloedverlies lijdende vrouw in het evangelie van Marcus.
Maria Magdalena is wellicht één van de meest fascinerende, maar ook één van de meest omstreden vrouwen uit het Nieuwe Testament. In het Johannesevangelie lezen we hoe Maria Magdalena, in haar verlangen de verrezen Jezus aan te raken, de handen naar Hem uitstrekt; maar hierin door Hem wordt tegengehouden in de woorden: “Noli me tangere (Raak mij niet aan)”.

De conferentie wil dieper ingaan op de ontmoeting van Maria Magdalena met Jezus, afdalen naar het belang en de betekenis van de aanraking en kijken hoe deze aanraking en haar precair karakter zich vertaald zien in de kunst. Tot op de dag van vandaag is die aanraking immers bepalend voor haar vrouwbeeld, in de literatuur, de kerkleer, de antropologie, de volksdevotie en de mystiek. De lezing wordt geïllustreerd met beeldmateriaal uit 5 eeuwen kunstgeschiedenis.

Kindernevendiensten

Op 29 en 30 november begint de voorbereiding op Kerstmis, de Advent.
Een sterke tijd, een tijd van genade.
Maak er gebruik van, die genade van kracht te zoeken en te vinden in het sacrament van de Eucharistie.
Vier weken met even zoveel zaterdagen en zondagen krijgen we de tijd om stil te staan bij de wezenlijke zaken van het leven. De lezingen uit deze periode stemmen, nog meer dan anders, tot nadenken, bezinning en inkeer.
En ik nodig ouders en grootouders uit hun kinderen er bij te betrekken.
Ook de kinderen zijn op hun manier gevoelig voor de waarden en normen die het christelijk geloof mee brengt. De sfeer van deze tijd met de adventskrans in de kerk spreekt kinderen aan.
In verschillende parochies, ik denk aan Vroenhoven en Vlijtingen, worden naast de woorddienst voor de grote mensen de verhalen uit de Bijbel in deze tijd van de Advent aan de kinderen uitgelegd op een kindvriendelijk manier en wordt er zo gezorgd voor een serieuze voorbereiding op het feest, waar zoveel aandacht naar uitgaat bij vrijwel iedereen.
Kerstmis.
Maak de keuze om samen met uw kinderen en kleinkinderen de liturgie op zaterdagavond of zondag mee te komen vieren. Welkom aan iedereen!
De kinderen worden opgevangen een kwartiertje vooraleer de H. Mis begint door het onderwijzend personeel en juffen.

Oda van Sint-Oedenrode

(Ode, Odette )

Feestdag: 27 november

Ierse koningsdochter die blind werd geboren, maar tijdens een bedevaart naar het graf van de H. Lambertus haar gezichtsvermogen terugkreeg – een vergelijkbaar verhaal als dat van de H. Odilia. Zij vestigde zich als kluizenares in Rhode (nu Sint-Oedenrode), waar zij begin 8^ste eeuw overleed.

Oda wordt dikwijls geknield voor een graf (van de H. Lambertus*) voorgesteld als jonge vrouw of kluizenares met een kroon, een gesel en een ekster of een duif, die haar volgens de overlevering gewaarschuwd zou hebben tegen indringers. Een ander verhaal luidt dat haar vader op zoek was naar haar in een uitgestrekt bos en haar kon vinden dankzij de eksters die zich in haar buurt ophielden. Sommige afbeeldingen tonen Oda als non met witte sluier en kerkmodel of met een boek dat ze tegen haar borst drukt. Ook een rijke kleding komt voor.

Vanwege de ekster wordt ze weleens verward met de H. Oda van Amay.
Oda van Sint-Oedenrode werd aangeroepen tegen oogziekten.

Welzijnszorg: Campagneboodschap 2014

Iedereen beschermd tegen armoede?

België is een welvaartsstaat, Brussel is de hoofdstad van Europa en Vlaanderen beschouwt zichzelf als een Europese top-regio. Toch leven meer dan 1.6 miljoen mensen hier in armoede, ongeveer 15% van de bevolking. Sociaal onrecht treft 1 op 7 mensen in ons land. Hoe is dat mogelijk? Zijn we dan niet allemaal beschermd door de sociale zekerheid en andere vormen van sociale bescherming? Blijkbaar niet.

Welzijnszorg vindt dat iedereen in ons land recht heeft op een goede sociale bescherming. Dat wil zeggen dat iedereen beschermd moet zijn tegen sociale risico’s zoals ziekte of je werk verliezen. Wie arm is, is onvoldoende beschermd tegen allerlei risico’s, vindt geen toegang tot de nodige diensten en voorzieningen om zijn sociale rechten te laten gelden. In de praktijk leeft 1.6 miljoen mensen in ons land in een situatie van sociale onderbescherming.

Welzijnszorg gaat met de campagne ‘Iedereen beschermd tegen armoede?’ naar de kern van de armoedeproblematiek en geeft sociale uitsluiting geen kans.

Sociale bescherming:

Wie arm is, is onvoldoende beschermd tegen allerlei risico’s, vindt geen toegang tot de nodige diensten en voorzieningen om zijn sociale rechten te laten gelden. In de praktijk leven 1,6 miljoen mensen in ons land in een situatie van sociale onderbescherming. Zij hebben een inkomen dat onvoldoende is om van te kunnen rondkomen, zij hebben problemen om ziektekosten te betalen, om een goed huis te vinden, om toegang te krijgen tot diensten of een duurzame job te vinden …
Kortom, ze leven in armoede!

“Ik ben heel kwaad geweest, ik kan het niet beschrijven. Mensen willen ook werken, ze willen geen uitkering, ze willen niet ziek zijn, ze willen normaal leven maar kunnen het niet.” (Getuigenis Welzijnsschakels)

Mechthildis van Helfta

(Mechthildis van Hackeborn, Mechtilde )

Feestdag: 19 november

In 1241 geboren uit het adellijke geslacht Von Hackeborn. Zij trad in bij de cisterciënzerinnen en had mystieke visioenen, die werden opgeschreven door de H. Gertrudis van Helfta*.
Het boek droeg bij tot de verspreiding van de devotie tot het Heilig Hart,  daarom wordt Mechthildis ook voorgesteld met een vlammend hart in de hand, of een hart met de letters IHS terwijl een vlam uit haar borst naar het hart reikt. Meestal echter houdt ze een boek vast waarop een duif zit (goddelijke inspiratie).
Ofschoon ze cisterciënzerin was, draagt ze doorgaans een volledig zwart habijt met witte onder- en zwarte bovensluier en een abdissenstaf.
Mechthildis van Helfta werd aangeroepen tegen blindheid omdat zij eens een blinde medezuster genas.

Rouwende nabij

Op donderdag 6 november heeft onze jaarlijkse bijeenkomst van “Rouwende nabij” plaatsgevonden.

Professor Manu Keirse heeft ons met enkele treffende voorbeelden geleerd hoe we kunnen omgaan met verlies en hoe we een echte steun kunnen zijn voor mensen die een dierbare hebben verloren.

Velen van de aanwezigen herkenden zich in een van zijn voorbeelden en voelden zich gesterkt door zijn woorden.

De reacties achteraf waren dan ook unaniem positief. Het was een echte stimulans voor de werkgroep “Rouwende nabij” om verder te gaan op de ingeslagen weg.

Collecte voor de kerkelijke opleiding (priesters, diakens en leken) in het weekend van 15 en 16 november 2014

De vorming van priesters, diakens en leken is van levensbelang voor de toekomst van onze Kerk. Een priesteropleiding in ons bisdom Hasselt duurt zeven jaar (vijf jaar studie en twee jaar stage). Steeds belangrijker wordt de opleiding, vorming en begeleiding van diakens, parochieassistenten, pastorale animatoren, catechisten, gebedsleid(st)ers en vele andere geëngageerde christenen. Wij mogen blij zijn dat heel wat mensen in de afgelopen jaren betrokken zijn geweest bij diverse vormingsactiviteiten. Hoewel vaak een bijdrage wordt gevraagd van de deelnemers, is deze onvoldoende om alle kosten te kunnen betalen. Daarom wordt beroep gedaan op ieders milde bijdrage. Om de geloofsgemeenschappen te ondersteunen en te begeleiden zijn mensen en middelen noodzakelijk. Dit is een bisschoppelijke collecte, bestemd voor de opleiding en vorming in ons eigen bisdom.