Eerste zondag van de advent

Vandaag stappen we de advent binnen, de voorbereidingstijd naar Kerstmis toe.
Advent, een tijd van hoop en licht, maar ook een tijd om onszelf te bevrijden van verwachtingen die de toets van de christelijke kritiek niet kunnen doorstaan.
Geloven is immers niet vrijblijvend. Het vergt alertheid, voortdurende waakzaamheid.

Als Jezus in de evangelielezing hierop zo sterk de klemtoon legt, dan doet Hij dat omdat Hij weet dat er onder ons teveel geloof-op-zijn-zondags is, geloof dat tijdens de week in slaap wordt gewiegd. Vragen wij Hem ons wakker te schudden, zodat wij waardig het Kind Jezus kunnen ontvangen waarvoor er in de herberg van de wereld vaak geen plaats is.

Ontsteken adventskaars

God,
Gij wilt steeds een nieuw begin maken met mensen.
Ook wij willen een nieuw begin maken op deze eerste zondag van een nieuw kerkelijk jaar.
Met deze eerste kaars willen we licht en warmte brengen in deze donkere dagen,
en het verlangen naar het Licht van uw komst met Kerstmis, aanwakkeren.
Moge deze ene kaars, nog maar een klein lichtje,
ons toch de weg tonen naar Kerstmis.

 (www.dominicanenschildebergen.be)

Trudo van Sint-Truiden

(Trudo van Luik, Trudo van Haspengouw, Tron, Trond, Trudon)

Feestdag: 23 november

Geboren omstreeks 628 uit een adellijk Karolingisch geslacht. Hij predikte in Limburg en Brabant en stichtte een klooster in zijn geboortestreek. Volgens de legende is de stad Sint-Truiden ontstaan op de plaats van zijn graf. Hij overleed rond 695.

Trudo is gekleed in zwarte benedictijnerkledij, soms met keuvel of met albe en kazuifel. In de hand of op de achtergrond bevindt zich een kerk of klooster, aan zijn voeten zit soms een duivel. Een variatie op dat laatste vinden we in de vorm van een draak, die door hem wordt vertrapt en symbool staat voor het heidendom. Soms ontspringt een bron onder zijn staf, want Trudo doopte waar mogelijk met levend water. Dikwijls heeft hij ook een boek in de hand en een jongeling aan zijn zijde. Af en toe heeft hij twee kerkmodellen, elk in één hand. Trudo is patroonheilige van de fruithandelaars.

Welzijnszorg 2015: een toekomst zonder armoede

Niemand kiest voor een toekomst in armoede niet voor zichzelf noch voor zijn kinderen of kleinkinderen. En toch… 1 op 7 mensen in ons land leeft in armoede. Zij proberen dag na dag te overleven. Durven zij dromen van een betere toekomst?

Welzijnszorg wil mensen in armoede hoop geven op een betere toekomst. Maar we kunnen dit niet alleen. De toekomstdroom van mensen in armoede is een zaak van iedereen die samen met Welzijnszorg gelooft in een solidaire samenleving. Een samenleving waar niemand uit de boot valt en ieder zijn rechten kan opnemen.
Met de campagne van 2015 wil Welzijnszorg de aandacht vestigen op het belang van een duurzame armoedebestrijding om die solidaire samenleving vorm te geven. Duurzame armoedebestrijding pakt de oorzaken aan van de ongelijkheid die armoede creëert, het pakt de wortels van het armoedeprobleem aan.

Een mooie toekomst waar iedereen van kan dromen is voor mensen in armoede nog veraf. Vooral op het vlak van wonen, vervoer en gezondheid stelt Welzijnszorg vast dat nog heel wat duurzame maatregelen ontbreken waardoor mensen in armoede het extra moeilijk hebben. Daarom voert Welzijnszorg campagne in 2015, daarom hopen we ook dat jij meedoet. Samen voor een toekomst zonder armoede!

1.  Een toekomst met basisbereikbaarheid
   67% van de mensen in armoede geeft aan dat mobiliteit een grote drempel vormt bij het vinden van werk. Ook vrijetijdsactiviteiten, boodschappen doen, medische zorg en familiebezoek lijden onder de beperkte mogelijkheid van deze mensen om zich vlot en duurzaam te verplaatsen (Mobikansen). Wie in armoede leeft wil of moet ook de kans hebben om tot op het werk te raken, om familie te bezoeken, om naar het ziekenhuis te geraken of om eens een uitstap te maken. Ze geraken er niet! Mobiliteit is echter een basisrecht en pas echt duurzaam als het verplaatsingssysteem werkt en betaalbaar is, ecologisch verantwoord, veilig en rechtvaardig. Mensen in armoede verplaatsen zich door omstandigheden al behoorlijk duurzaam: met het openbaar vervoer, te voet of met de fiets. Vaak gaat het hier om een vorm van vervoersarmoede. Financiële knelpunten, een gebrek aan informatie of niet toegankelijke informatie, fysieke beperkingen of een gebrekkig aanbod zijn vaak gehoorde oorzaken. Nochtans is een goede mobiliteit de sleutel tot deelname aan de samenleving.
2.  Een toekomst in goede gezondheid
   Armoede geeft niet alleen geldzorgen. Ook je gezondheid lijdt eronder. Zo’n huis waar het koud en vochtig is, daar word je ziek van. Maar er komt ook heel wat stress kijken bij een leven in armoede. Niet weten hoe je de maand doorkomt, je zorgen maken om de toekomst van je kinderen of wat je die avond zal eten, ook daar word je ziek van. Zowel je lichaam als je hoofd lijden onder een leven in armoede. Voor iedereen is gezond leven belangrijk: genoeg bewegen, gezond en afwisselend eten, op tijd naar de dokter of de tandarts … zorgen voor een gezonde geest in een gezond lichaam. Maar ook hier weer vallen mensen in armoede uit de boot. Arm maakt ziek. Voortdurende stress weegt op je mentale en fysieke gezondheid. In die omstandigheden is het niet gemakkelijk om jezelf een gezonde levensstijl aan te meten.
3.  Een toekomst in een gezond huis
   Welzijnszorg pleit al vele jaren voor een recht op wonen, bijvoorbeeld met extra sociale woningen en een echte huursubsidie zodat mensen in armoede een betaalbare woning kunnen huren,.. Maar het gaat over meer dan betaalbaar wonen. Ook de leefomgeving is van belang. Naast betaalbaar wonen moeten we werken aan een kwaliteitsvolle leefomgeving, met gezonde lucht, voldoende groene ruimte … Bovendien is ook de kwaliteit van de woning cruciaal. Voldoende ruimte, voldoende licht, verluchting, isolatie … zorgen voor een huis dat een thuis kan worden. Mensen in armoede wonen vaak in slechte, energieverslindende huizen. Daardoor betalen ze een te hoge energiefactuur. Er is nood aan meer structurele oplossingen om de (energie)kwaliteit van heel wat woningen te verbeteren. Energiebesparende maatregelen of renovaties worden niet uitgevoerd in woningen waar ze het meest nodig zijn omdat ze niet binnen handbereik liggen van hun inwoners . En ook de eigenaars willen of kunnen niet investeren. Naast energie blijkt ook vocht een toenemend probleem. Een vochtig of koud huis is slecht voor de gezondheid en de kwaliteit van leven. Werken aan een solidaire samenleving, waarin iedereen gelijkwaardig is, is een gedeelde verantwoordelijkheid. Duurzame ontwikkelingen zijn pas mogelijk als de maatschappelijke voorwaarden hiertoe voorhanden zijn. Het is aan de politiek om het beleid effectief af te stemmen op de noden van maatschappelijk kwetsbare groepen, zodat ook zij echt vooruit kunnen. Vandaag en ook morgen, voor een toekomst zonder armoede.

www.welzijnszorg.be

Een getuigenis van een moeder:

In het begin van de maand eten we groenten uit de diepvries. Naar het einde van de maand eten we eieren met friet of alleen eieren. Ik weet dat het eenzijdig is, maar ik kan niet anders. Brood is ook duur, maar voor de kinderen is het nodig dat ze dagelijks hun eten hebben. We proberen gezond te eten, maar alles is zo duur. De voedingsprijzen stijgen, maar ons inkomen niet! We eten niet altijd gezond en daardoor bouw je minder weerstand op, je voelt je geestelijk niet meer goed… het is een vicieuze cirkel!

Vroeger ging ik twee keer per week fitnessen. We gingen altijd met 4 vrouwen maar door de hoge kosten heb ik moeten afhaken. Ik had ook een probleem met de opvang. Mijn oudste moest dan 2 uur op de kleintjes letten. Ik laat liever mijn kinderen naar de sportclub gaan, maar of ik dit financieel nog lang zal kunnen volhouden weet ik niet. Het lidmaatschap, de sportkledij en het vervoer naar de club, kost ook allemaal veel geld. Ik hoop dat ze kunnen blijven sporten, hun leven moet  nog beginnen, terwijl het mijne al voor de helft gepasseerd is. Ik besef dat ikzelf onvoldoende beweeg. Vroeger toen ik sportte, voelde ik mij beter.

Leopold III van Oostenrijk

(Leopold de Vrome)

Feestdag: 15 november

Geboren in Melk bij Wenen in 1073 als zoon van de markgraaf van Oostenrijk. Hij trouwde met Agnes, dochter van keizer Hendrik IV; samen kregen ze achttien kinderen. Leopold kwam om bij een jachtongeval in 1136.

De ‘vader van de armen’, zoals hij werd genoemd, stichtte verscheidene kloosters. Verschillende Belgische prinsen werden naar hem genoemd. Hij wordt voorgesteld als markgraaf in harnas met vaandel en kerkmodel. Naast hem staat soms een mand met brood voor de armen. Een andere voorstelling toont hem in prachtige adellijke gewaden met markgravenhoed en (soms) hermelijnen mantel.

Aan zijn gordel hangt vaak een zwaard. Af en toe is onder zijn kleed het harnas te zien.

Een minder vaak voorkomende afbeelding toont hem in het gezelschap van zijn achttien kinderen. Soms draagt hij de bruisluier van zijn vrouw; de sluier was eens weggewaaid en op de plaats waar hij neerkwam, in een vlierstruik, bouwde Leopold het klooster Klosterneuburg bij Wenen. Heiligverklaring in 1485.

14-15 nov 2015: Collecte opleiding van priesters, diakens en leken

De vorming van priesters, diakens en leken is van levensbelang voor de toekomst van de Kerk. Een priesteropleiding in ons bisdom Hasselt duurt zeven jaar (vijf jaar studie en twee jaar stage). Steeds belangrijker wordt de opleiding, vorming en begeleiding van diakens, parochieassistenten, pastorale animatoren, catechisten, gebedsleid(st)ers en vele andere geëngageerde christenen. Wij mogen blij zijn dat heel wat mensen in de afgelopen jaren betrokken zijn geweest bij diverse vormingsactiviteiten. Hoewel vaak een bijdrage wordt gevraagd van de deelnemers, is deze onvoldoende om alle kosten te kunnen betalen. Daarom wordt beroep gedaan op ieders milde bijdrage. Om de geloofsgemeenschappen te ondersteunen en te begeleiden zijn mensen en middelen noodzakelijk. Dit is een bisschoppelijke collecte, bestemd voor de opleiding en vorming in ons eigen bisdom.

Bertuinus van Malonne

(Bertwin, Berthuin)

Feestdag: 11 november

Geboren uit een adellijk Angelsaksisch geslacht. Hij werd benedictijn en trok voor twee jaar naar Rome. Daarna werkte hij als missiebisschop in het dal van Samber en werd later stichter-abt van het klooster van Malonne, waar hij in 698 overleed en waar zijn relieken zich nog steeds bevinden.

De heilige wordt voorgesteld in bisschoppelijk ornaat met mijter en kromstaf. In de hand houdt hij een kerk met vijf torens die verwijst naar zijn werk in Wallonië. Ook vijf kerken op de achtergrond komen voor. Bertuinus van Malonne aangeroepen tegen reuma en epilepsie.

Willibrordus van Echternach

(Willybrordus van Echternach)

Feestdag: 07 november.

Geboren in 658 in Northumbrië, overleden in 739 in Echternach, waar op pinksterdinsdag nog altijd de beroemde springprocessie plaatsvindt.
Willibrordus kwam als Angelsaksisch missionaris naar het continent en begon met de kerstening van Friesland. Vele kerken en kloosters werden door hem gesticht, onder meer de abdij van Echternach.
Willibrordus is patroonheilige van de caféhouders en wordt afgebeeld met een wijnvat of kruik: in Echternach veranderde hij water in wijn en tijdens een tocht door Taxandria kwam hij in een herberg waar het bier net op was. Willibrordus tikte met zijn staf op het vat dat onmiddellijk weer gevuld raakte. Ook de voorstelling met een bron aan de voeten komt voor, omdat hij eens zijn staf in de grond stak, waarna er een bron ontsprong.
Soms wordt hij afgebeeld met een kind op de schouder (waarschijnlijk de zoon van Karel Martel, die hij doopte), een kind op een boek of naast hem. De kruis- of kromstaf rust dikwijls op het vat of steekt erin. De kerk (of enkel de kerktoren) van Utrecht komt ook voor. Meestal draagt de heilige een pallium.
De voorstelling als monnik in zwart habijt is niet uitzonderlijk. Bisschopsmijter en –staf bevinden zich dan meestal in zijn nabijheid.
Op de borst heeft hij vaak een maansikkel, die volgens de legende vóór zijn geboorte in een droom aan zijn moeder verscheen.
Willibrordus is de beschermheilige tegen kinderziekten, epilepsie, huidziekten, pest en koorts.

Dank U

Wij danken alle vrijwilligers en vrijwilligsters die weer zo goed hun best deden voor het versieren van onze kerken en het opluisteren van de vieringen bij gelegenheid van Allerheiligen en Allerzielen. Uw inzet in dienst van de liturgie is een getuigenis van uw geloof. Dank U en proficiat!