Broederlijk Delen – Samenleggen voor een spaarpotje

SAMENLEGGEN VOOR EEN SPAARPOTJE

Grace verkoopt niet alleen maniokmeel. Ook vandaag nog werkt ze regelmatig tegen betaling op het veld van

andere boeren. Het geld dat ze verdient is echter onvoldoende om haar onderneming uit te breiden.

Een lening bij een gewone bank is voor vele Oegandese boerenfamilies onhaalbaar door de hoge rente. Daarom sloot Grace zich, op aanraden van COSIL, aan bij een lokale spaar- en kredietgroep.

Iedere groep wordt gevormd door een dertigtal boeren. Elk lid legt wekelijks een vast bedrag in een metalen kist met drie sloten. Om misbruik te voorkomen kan de kist met het gespaarde groepsgeld pas geopend worden als de drie leden met een sleutel aanwezig zijn. Grace is één van de houders van een sleutel.

Op het einde van het jaar wordt het spaargeld verdeeld onder de leden. Dankzij de spaargroep kan Grace geld

opzijleggen om te investeren in haar onderneming of om medische kosten of schoolgeld te betalen.

Voorkom honger in Oeganda

COSIL ondersteunt 184 lokale spaargroepen met:

• basisuitrusting (o.a. spaarkist, rekenmachine en spaarboekjes)
• elementaire vorming over boekhouding
• begeleiding en vorming op vraag van de groep (bv. over groenten kweken)
• toegang tot innovatie zoals houtbesparende kookvuurtjes en verlichting op zonne-energie

Milieuvriendelijk koken

Houtkap is een groot probleem in Oeganda. Veel gezinnen gebruiken namelijk stapels hout om maaltijden te bereiden. Ze koken op drie stenen, zoals in Oeganda de gewoonte is.

COSIL leerde de leden van de spaargroep koken op een houtbesparend kookvuur. Koken op energiezuinige

kookvuurtjes vraagt tot de helft minder brandhout. Doordat er minder kwalijke dampen vrijkomen is het ook minder schadelijk voor de gezondheid.

Grace is alvast enthousiast: “Met zo’n kookvuurtje steek ik minder tijd in het halen van brandhout.”

COSIL gaf Grace en haar oudste zonen een technische cursus, zodat ze zelf met zand, klei, koeienmest en andere lokale materialen hun energiezuinig kookvuurtje konden bouwen.

Paulus Luyckx

Feestdag: 24 februari

Hij werd geboren te Mol, België, op 7 maart 1824. Hij trad in bij de benedictijnen van de Sint-Pieters- en Paulusabdij Dendermonde. Daar wordt hij beschouwd als wellicht ‘de meest markante figuur uit de geschiedenis van de abdij sinds haar vestiging in Dendermonde.’

Hij staat te boek als ‘een vroom en charismatisch man die reeds tijdens zijn leven als een heilige geëerd werd.’

Hij was betrokken bij de stichting van de abdij te Steenbrugge in 1879:

‘Op 16 juli van dat jaar immers schenkt pastoor Philipp Pollet (1806-80) een onvoltooide kerk, een schooltje en een pastorij aan een drietal benedictijnen uit Dendermonde.  Onder hen bevindt zich Dom. Paulus Luyckx, de eerste overste van Steenbrugge (1879 – 86). 16 juli 1879 is dan ook de officiële stichtingsdatum van de abdij. Een van de vele verwezenlijkingen van Dom. Luyckx is de aanschaffing van kerkmeubilair : stoelen, communiebank, preekstoel,… In de jaren 1885 – 86 wordt een eerste uitbreiding van de kloostergebouwen ondernomen.’

[Citaat van de website van Steenbrugge]

Hij stierf in 1896. Zijn graf werd een echt bedevaartsoord. Bij de opgraving bleek zijn lichaam ongeschonden te zijn. Het werd bijgezet in de abdijkerk: Jef Boudens kapte een kunstvolle grafsteen.

Op een devotieprentje ter bevordering van zijn zaligverklaring staat zijn “Groetenis tot Maria”:

Ik groet U, Maria, Dochter van God de Vader.

Ik groet U, Maria, Moeder van God de Zoon.

Ik groet U, Maria, Bruid van de H. Geest.

Ik groet U, Maria, witte Lelie der schoonblinkende Drievuldigheid.

Ik groet U, Maria, welriekende Roos van het Hemelse Hof.

Ik groet U, Maria, vol aangenaamheid en ootmoedigheid,

van wie de Koning van hemel en aarde heeft willen geboren en opgevoed worden.

Ik groet U, Maria, Koningin der Maagden.

Ik groet U, Maria, Koningin der Martelaren,

van wie de ziel met droefheid vervuld werd.

Ik groet U, Maria, Koningin en Meesteres,

aan wie macht gegeven werd in de hemel en op aarde.

Ik groet U, Maria,

Koningin van mijn hart, mijn verlangen, mijn leven en geheel mijn hoop.

Ik groet U, Maria, zeer minnelijke Moeder.

Ik groet U, Maria, zeer wonderlijke Moeder.

Ik groet U, Maria, Moeder der schone liefde.

Ik groet U, Maria, zonder vlek ontvangen.

Ik groet U, Maria, vol van genade, de Heer is met U,

gezegend zijt gij boven alle vrouwen

en gezegend is de vrucht van uw lichaam.

Gezegend is uw Bruidegom, de H. Jozef.

Gezegend is uw Vader, de H. Joachim.

Gezegend is uw Moeder, de H. Anna.

Gezegend is uw Engel Gabriël.

Gezegend is de Eeuwige Vader, die U uitverkoren heeft.

Gezegend is uw Zoon, die U bemind heeft.

Gezegend is de H. Geest, die U tot Zijn Bruid aangenomen heeft.

O allerheiligste Maagd en Moeder Gods,

dat allen, die U beminnen, U loven.

Geef ons allen uw moederlijke zegen,

in de naam van de Vader, de Zoon, en de Heilige Geest. Amen.

Christenforum: Israël en Palestina: waar ligt de grens?

Het Israëlisch – Palestijns conflict wordt vaak gezien als een strijd tussen twee volkeren die elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Vrede lijkt onmogelijk omdat geen van beide partijen de strijdbijl wil begraven. Land en basisrechten vormen echter de belangrijkste inzet van het conflict: Israël heeft een eigen staat sinds 1948 en het verhindert al zolang de oprichting van een Palestijnse staat.

Komt dit ooit goed? De zogenaamde tweestatenoplossing is geen onmogelijke wensdroom. Wel is een moediger engagement van beleidsmakers en een kritische benadering nodig die gebaseerd is op feiten in plaats van op emoties en die het onrecht aan beide kanten durft benoemen. Het is een noodzakelijke voorwaarde voor een effectief vredesproces.

Brigitte Herremans is beleidsmedewerker Midden-Oosten bij Broederlijk Delen en Pax Christi Vlaanderen. In september 2016 moest zij gedwongen Israël verlaten, “slachtoffer van een heksenjacht tegen mensenrechtenactivisten”.

• Wanneer: maandag 26 februari 2018
• Waar: Cultuurcentrum Hasselt, Kunstlaan 5
• Aanvang: 20.00u.
• Toegang: vrije bijdrage.

Pepijn van Landen

(Pepinus, Pipin of Pippin van Landen, ook van Nijvel of de Oudere)

Feestdag: 21 februari.

Pepijn maakt deel uit van een zeer heilige familie. Hij trouwde met Itta of Iduburga, die later eveneens heilig verklaard zou worden († 652; feest 8 mei); evenals hun dochters Geertruida (de latere grote abdis van Nijvel) en Begga, naar wie de beweging van begijnen en begarden (= mannelijke begijnen) zich in de 12e eeuw zou noemen. Ook om hun zoon Grimoald hangt een geur van heiligheid. Dit alles moet wel betekenen, dat Pepijn en zijn gezinsleden zeer veel hebben gedaan voor de verbreiding van het christendom in een tijd dat zoiets niet voor de hand lag. Vooreerst op financieel gebied door kerken, kloosters en kapellen te stichten; maar vervolgens ook door hun levenswijze. Pepijn werd door koning Chlotarius aangesteld tot hofmeier, en vertrouwde hem tezamen met bisschop Arnoldus van Metz de opvoeding van zijn zoon Dagobert toe, die de laatste Merovingische koning in het Frankenland zou worden. Dagobert werd een edelman, vervuld van christelijke geest: de liefde tot God en de liefde tot de naaste. Dagobert volgde zijn vader Chlotarius na diens dood op als koning. Ook nu liet hij zich door zijn opvoeders gezeggen. Tot het moment, dat hij bisschop Amandus († ca 675; feest 6 februari) uit zijn koninkrijk verbande. Dat was voor Arnold aanleiding om ontslag te nemen als bisschop van Metz en de eenzaamheid op te zoeken. Er was nu niemand meer dan Pepijn om de koning op zijn stommiteit te wijzen. Hij deed het met gevaar voor eigen leven. Maar gelukkig zag Dagobert zijn misstap in en liet Amandus terugroepen. Bovendien liet hij zijn pasgeboren zoon Siegbert dopen en vertrouwde deze voor zijn verdere opvoeding toe aan Pepijn. Toch schijnt Pepijn in 634 in ongenade gevallen te zijn, welke situatie duurde tot 639. Zoon Siegbert was Pepijn veel dank verschuldigd. Hij drukte deze uit door later Pepijns zoon Grimoald in dienst te houden als hofmeier. Pepijn stierf op 21 februari 639. Siegbert beschouwde dat als het grootste verlies dat hem kon treffen. Pepijn werd aanvankelijk bijgezet in Landen, maar later overgebracht naar het klooster te Nijvel, waar hij naast zijn dochter Geertruida begraven werd. Hij is de stamvader van de Karolingers, die later de heerschappij van de Merovingers zouden overnemen.

Geloofsavond tijdens de vastenperiode

Ook tijdens deze vastentijd nodigen we jullie uit om een avond stil te staan bij een bijbeltekst.

Net als vorige keren, willen we samen een bijbeltekst onder de loep nemen. Wat wil deze tekst ons vandaag zeggen? Wat spreekt ons aan een deze tekst? Wat willen we delen met anderen?

We nodigen jullie uit op donderdag 22 februari in het Parochiaal Centrum in Vroenhoven. We starten om 19u.00 en ronden af omstreeks 21u.30.

Tijdens de pauze wort, traditiegetrouw, een lekker tasje koffie met versnapering voorzien.

Een mooie gelegenheid om de vasten wat intenser te beleven.

Mogen we je ook veerwachten? Je bent van harte welkom!

Collecte 17 en 18 februari 2018: Kerkopbouw in Vlaanderen

Deze collecte dient om de kerkelijke dienstverlening die de grenzen van ons bisdom overstijgen, te helpen financieren. Het zijn diensten die door de Belgische bisschoppen in het leven zijn geroepen. Denk maar eens aan de werking van de bisschoppenconferentie, het Interdiocesaan Pastoraal Beraad, Pax Christi,… ook de nationale juridische dienst is in deze tijd onmisbaar. Door deze diensten te groeperen worden de kosten gedrukt en wordt een degelijke begeleiding verzekerd. Ons bisdom, dat vaak op deze diensten beroep doet, moet met andere bisdommen solidair zijn en bijdragen voor hun werking.

Columbanus van Gent

Feestdag: 15 februari.

Hij was afkomstig uit Ierland, en stak op een goed moment het Kanaal over, waarschijnlijk in het kader van de spiritualiteit van het vreemdelingschap.

Hij vestigde zich in de Vlaamse stad Gent als recluus in een op het kerkhof tegen de St-Bavokerk gebouwde kluis.

Daar leidde hij een leven van uiterst gestrenge boetedoeningen.

Hij heeft twee gedenkdagen: de dag van zijn dood: 15 februari, en de dag waarop hij zich definitief liet insluiten in zijn cel: 2 februari.

Broederlijk Delen – Honger

Wat is honger?

Als onze maag knort, denken we dat het van de honger is, maar is dat wel zo?

Voor 815 miljoen mensen is dat een dagelijkse realiteit: zij eten – met wat geluk – maar één maaltijd per dag. Vaak iedere dag hetzelfde. Het gebrek aan goede voedingsstoffen bedreigt de gezondheid.

Drie vierde van de mensen die honger hebben, woont op het platteland. Het zijn veelal boeren, dus zij die zelf het voedsel kweken.

Help honger de wereld uit!

De nieuwe campagne van Broederlijk Delen gaat de strijd aan tegen de verborgen honger en ondervoeding in Oeganda. Het vruchtbare land lijkt voldoende te bieden voor elke landbouwer. Schijn bedriegt.

Dankzij de vruchtbare bodems en het gematigde klimaat, kunnen boeren vaak net genoeg produceren om hun gezin te voeden. Maar ze verdienen niet genoeg om extra eten te kopen waardoor hun maaltijden erg eenzijdig zijn.

Klimaatverandering en de razendsnel groeiende bevolking maken hen nog kwetsbaarder.

Tijdens deze campagne ontdek je hoe boeren in Oeganda de strijd tegen honger winnen. Dat doen ze niet alleen.

Broederlijk Delen en zijn twaalf lokale partnerorganisaties werken aan oplossingen op lange termijn en stellen alles in het werk om honger te voorkomen. Dankzij jouw steun kunnen 62.000 boerenfamilies hun gezin voeden met voldoende, gevarieerd én gezond eten.

Maak kennis met Grace!

Grace Ninseka (41) en haar gezin zijn één van die families die ondersteuning ontvangt. Ook Grace slaagde er niet in voldoende voedsel te produceren om de hongerige magen van haar kinderen te vullen. In april 2015 kwam Grace in contact met COSIL, een lokale organisatie waarmee Broederlijk Delen samenwerkt. COSIL identificeerde het gezin van Grace toen als een ‘heel arm gezin’. Grace getuigt: ‘Ons gezin at maar één keer per dag. De kinderen gingen vaak met honger naar bed. Ik had niet genoeg geld om ze naar school te sturen. We hadden kookpotten, maar niet genoeg borden of bekers. Ons strooien dak was niet bestand tegen de hevige regen.’

Met een startkapitaal van 53 euro, gefinancierd door COSIL en Broederlijk Delen, kon Grace een kleine onderneming starten. ‘In mijn dorp wordt door de boeren veel maniok verbouwd. Ik koop bij een boer een deel van de oogst op. Ik verwerk de maniok tot meel.’ Uit de verkoop van het eerste jaar kon ze voor haar gezin matrassen, lakens en dekens kopen.

Leven als landbouwer vraagt moed

Oeganda. Het land in Oost-Afrika wordt ‘de parel van Afrika’ genoemd. Zeker de regio van het Rwenzorigebergte, in het zuidwesten van het land, staat gekend voor zijn natuurpracht. Met zijn groene heuvels, microklimaat en vruchtbare gronden verwacht je overvloed. Schijn bedriegt.

Door de grote bevolkingsgroei bezitten de meeste boeren er steeds kleinere stukken grond. Het wordt moeilijker om alle monden in het gezin te voeden. Bovendien produceren boeren vaak teveel van hetzelfde. Veel koolhydraatrijke voeding, weinig groenten en fruit. De eenzijdige voeding bedreigt de gezondheid, vooral van kinderen.

De Oegandese overheid investeert amper in landbouw en de ontwikkeling van het platteland. De weinige steun die er is gaat vooral naar marktgewassen zoals koffie, thee of cacao.

Boeren kunnen er meer geld voor krijgen. Maar als ze hun stukje grond volplanten met die marktgewassen, houden ze geen gewassen over voor eigen consumptie. Bij een slechte oogst of lage marktprijzen hebben ze dan niks om op terug te vallen. En slechte oogsten komen jammer genoeg steeds vaker voor.

De klimaatverandering zorgt voor langere droge seizoenen. Onverwachte hevige regens veroorzaken aardverschuivingen. Een ramp voor de landbouwers. Ook onaangepaste landbouwtechnieken hebben een negatieve impact op de omgeving.

De eens zo groene heuvels veranderen in onvruchtbare kale bergen waardoor de oogsten dalen. Wie wil er dan nog boeren? Jongeren zien hun ouders worstelen en zoeken naar andere mogelijkheden om geld te verdienen. Maar die lucratieve jobs liggen zelfs voor goed geschoolde jongeren niet voor het rapen.

Kinderzegen in Herderen

Op zondag 4 februari 2018 vond in de kerk van Herderen de jaarlijkse kinderzegen plaats voor de parochies van federatie Noord.

Het was een mooie dienst waarvoor dank aan iedereen die voor en achter de schermen heeft meegeholpen aan het welslagen van deze namiddag.

Na de dienst was iedereen welkom om na te praten bij een tasje koffie en een lekker stukje vlaai.

Afspraak volgend jaar begin februari.

Begin van de veertigdagentijd

Na Carnaval komt Aswoensdag: dan begint de Vasten en daarmee de actie van Broederlijk Delen.

Dit jaar focust de campagne van Broederlijk Delen op een ander Afrikaans land, namelijk op Oeganda.

We houden u op de hoogte!

VEERTIG – DAGEN – TIJD

Veertig dagen op weg naar Pasen.

Veertig dagen op weg naar het licht van de Verrezen Heer.

Wij willen vragen om kracht.

Kracht om de weg te gaan met en naar elkaar.

Kracht om de weg te gaan naar de Heer en zijn barmhartigheid.

Veertig dagen tijd om even stil te staan.

Veertig dagen tijd om stil te staan bij het menu van de dag.

Wat staat er voor mij op het menu?

Wat staat er voor mij op het menu van de vasten?

Vandaag alleszins een uitdagend menu want: “De maat die jij voor anderen gebruikt, zal ook voor jou gebruikt worden” horen we in het evangelie.

WAT STAAT ER OP HET MENU?  VASTEN

Wij stellen ons nogal eens de vraag: wat eten we vandaag?

Op vele plaatsen echter, hier en in het Zuiden wordt die andere vraag gesteld: is er eten vandaag?

Nog te veel wordt er honger geleden, nog te weinig wordt voedsel eerlijk verdeeld.

Nog steeds klinkt de vraag: wie heeft brood genoeg voor zo grote hongerende menigten?

De komende vastentijd is de gunstige tijd om na te denken over onze levensstijl.

Dit jaar met de vraag: wat staat er op het menu?

Vandaag staat vasten op het menu.

De ingrediënten die we hiervoor nodig hebben, worden ons, zondag na zondag aangereikt.

Jezus nodigt ons uit om in de stilte van ons hart tot inkeer te komen, in het reine met God.

En om ons in het verborgene te laten aanspreken door de oproep tot soberheid en solidariteit.

Zoeken wij deze stilte op.