Dank!

Van harte een woord van dank aan allen die zorgden voor een mooie versierde kerk met kerststal, voor de stemmige kerstliederen van organisten, dirigenten, zangkoren, leerkrachten en muziekmaatschappijen; voor de zeer belangrijke bijdrage van misdienaars, lectoren en liturgische medewerkers; voor kinderen en jongeren die op allerlei gebied meewerkten, voor de stille inzet van zoveel mensen……en niet in het minst aan U, beste gelovige, voor uw biddende aanwezigheid, voor uw milde bijdrage in de collecten…..het heeft er allemaal toe bijgedragen dat het weer een fijne kersttijd werd.

Proficiat en dank u wel namens de federatieraad en de parochieraden van onze parochies.

Feest van de H. Familie

Feest van de H. Familie

Op Kerstmis stond een nieuw geboren Kind centraal. Vandaag, een paar dagen later, gaat onze aandacht naar het gezin, de heilige Familie, waarin dat Kind geboren werd.

Kerstmis ligt achter ons. Aan ons om in het komende jaar de geest van Kerstmis, de geest van vrede en verdraagzaamheid tot werkelijkheid te maken.

Vandaag willen wij dit feest verbreden en gedenken dat wij allen samen – eenheid in verscheidenheid – één grote mensenfamilie vormen.

Het evangelie brengt ons in herinnering dat, ook nog op onze dagen, Jozef, het Kind en zijn moeder op de vlucht zijn. In veelkleurige rassen, talen en culturen verblijven zij onder ons, als vreemdelingen, als vluchtelingen.

Zoals uit de lezingen blijkt draagt God al wie op de vlucht is, een warm hart toe.

Als ons hart voor deze mensen koud en kil is, als wij onze deuren ongastvrij gesloten houden, dan roept God ons op om ons te bekeren tot de geest van het evangelie.

Bezinning

Heb je al eens goed naar kinderen gekeken?

Ze kijken heel anders tegen het leven aan.

Ze staan op hun tenen om alles beter te zien.

Ze lopen met hun neus dichter bij de grond

en dichter bij de werkelijkheid.

Ze winden er geen doekjes om,

ze denken rechtlijnig,

ze voelen de dingen met hun hart.

Ze stellen vragen waarop geen antwoord is.

Ze ontwapenen je met hun grote ogen.

Uit hun mond hoor je de echte waarheid

en soms komt die hard aan.

Ze kunnen je doen blozen.

Kinderogen kunnen je heel klein doen worden… en goed.

(www.dominicanenschildebergen.be)

Collecte voor de Kerk in Syrië en Irak

Christenen in Syrië en Irak leven in moeilijke omstandigheden. De bisschoppen aldaar nodigen ons uit solidair te zijn. De bisschoppen van België vragen dit jaar opnieuw een collecte te bestemmen voor de Kerk in Syrië en Irak en een ander deel voor eigen doeleinden. We willen ook in ons bisdom gevolg geven aan deze oproep en stellen voor 50% voor Syrië en Irak te bestemmen en 50% voor het door de parochie geplande doel of voor mensen in nood bij ons.

Het deel van de opbrengst voor de Kerk in Syrië en in Irak kan overgeschreven worden op het rekeningnummer BE06 7340 1936 2522; BIC KREDBEBB van het Interdiocesaan Centrum (Guimardstraat 1 – 1040 Brussel), met vermelding: ‘Kerk in Syrië en Irak Kerstmis 2019’.

Buiten de collecte om kunnen gelovigen hun solidariteit eveneens uiten door een bijdrage te storten op vermelde rekening.

In Vlijtingen zal op zondag 29 december de collecte bestemd worden voor de Kerk in Syrië en Irak. Voor de andere parochies zal ook een regeling getroffen worden.

Jezus Geboorte

Feestdag: 25 december.

In de evangeliën vinden we twee geboorteverhalen van Jezus, één bij Matteus en één bij Lukas.

Jezus’ geboorte volgens Matteus 1, 18-25

18 De afkomst van Jezus Christus was als volgt. Toen zijn moeder Maria al was uitgehuwelijkt aan Jozef, maar nog niet bij hem woonde, bleek ze zwanger te zijn door de Heilige Geest. 19 Haar man, Jozef, die een rechtschapen mens was, wilde haar niet in opspraak brengen en dacht erover haar in het geheim te verstoten. 20 T oen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer. De engel zei: “Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt is verwekt door de Heilige Geest. 21 Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want Hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden.” 22 Dit alles is gebeurd opdat in vervulling zou gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: 23 De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal hem de naam Immanuël geven’ wat in onze taal betekent ‘God met ons’. 24 Jozef werd wakker en deed wat de engel van de Heer hem had opgedragen; hij nam haar bij zich als zijn vrouw, 25 maar hij had geen gemeenschap met haar voordat ze haar zoon gebaard had. En hij gaf hem de naam Jezus. [Nieuwe BijbelVertaling]

Jezus’ geboorte volgens Lukas 2, 1-7 1

In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk. 2 Deze volkstelling had voor het eerst plaats toen Quirinius landvoogd van Syrie was. 3 Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad om zich te laten inschrijven. 4 Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea uit de stad Nazaret naar Judea naar de stad van David, Betlehem geheten, 5 om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloofde, die zwanger was. 6 Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop zij moeder zou worden; 7 zij bracht haar zoon ter wereld, haar eerstgeborene, wikkelde hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. [Canisiusvertaling 1975]

De kerstaankondiging in het Romeinse Martelarenboek Van ouds wordt er in kloostergemeenschappen ’s avonds voorgelezen uit het ‘Martyrologium Romanum’, het Romeinse Martelarenboek. Dan volgt er een opsomming van de heiligen die er de volgende dag zullen worden herdacht. Het feest van Jezus’ geboorte op 25 december wordt aangekondigd als volgt:
‘In het jaar vijfduizend-negenhonderd-negentig sinds de schepping van de wereld, toen God in den beginne hemel en aarde schiep; het jaar tweeduizend-negenhonderd-zeven-en-vijftig sinds de zondvloed; tweeduizend-en-vijftien jaren na de geboorte van Abraham; het jaar vijftienhonderd-en-tien sinds Mozes en de Uittocht van het volk Israël uit Egypte; het duizend-en-twee-en-dertigste jaar sinds David’s zalving tot koning; in de vijf-en-zestigste week van Daniël’s voorspelling; de honderd-vier-en-negentigste Olympiade; het zevenhonderd-twee-en-vijftigste jaar sinds de stichting van de stad Rome; het twee-en-veertigste jaar van de keizerlijke regering van Octavianus Augustus, terwijl de gehele wereld in vrede was; in het zesde tijdvak der wereld: wordt Jezus Christus – die van eeuwigheid God was en de Zoon van de eeuwige Vader, om de wereld door zijn allergoedertierenste komst te heiligen, nadat Hij van de heilige Geest ontvangen was en er negen maanden verlopen waren sinds zijn ontvangenis –

Nu moest de lezer zijn stem verheffen…

TE BETHLEHEM VAN JUDA UIT DE MAAGD MARIA ALS MENS GEBOREN

Vanaf hier las de lezer weer op gewone toon: dat wil zeggen de geboorte van Jezus Christus naar het vlees.’ [Mty.1928]

De nieuwe uitgave van het Martyrologium uit 2001 geeft:
‘Ontelbare eeuwen waren voorbij gegaan sinds de schepping van de wereld, toen God in het begin hemel en aarde schiep en de mens maakte naar zijn beeld en gelijkenis; vele eeuwen sinds de Allerhoogste na de zondvloed in de wolken de regenboog plaatste als een teken van verbond en vrede; in de eenentwintigste eeuw sinds Abraham, onze vader in het geloof, wegtrok uit Ur der Chaldeeën; in de dertiende eeuw sinds de uittocht van het volk Israël uit Egypte onder leiding van Mozes; ongeveer duizend jaar in de vijfenezestigste week volgens de profeet Daniël sinds David tot koning werd gezalfd; in de honderd-vierennegentigste olympiade; in het zevenhonderd-tweeënvijftigste jaar sinds de stichting van de stad Rome; in het tweeënveertigste jaar van keizer Caesar Octavianus Augustus; toen er vrede heerste over heel de aarde: werd in Bethlehem van Juda Jezus Christus geboren, eeuwige God en Zoon van de eeuwige Vader, met de bedoeling de wereld door zijn allerheiligste komst te heiligen, ontvangen door de Heilige Geest, nadat er negen maanden sinds zijn ontvangenis waren verstreken mens geworden uit de Maagd Maria: de geboorte van onze Heer Jezus Christus naar het vlees.’

Voorzover bekend werd in Jezus’ tijd de verjaardag niet gevierd. Het is dan ook niet bekend op welke dag Hij werd geboren.

Er zijn redenen om aan te nemen dat Lukas aanwijzingen geeft waaruit blijkt dat Jezus geboren werd op het Joodse paasfeest (en Johannes de Doper op de Grote Verzoendag die daaraan voorafging)!

We horen voor het eerst van Jezus’ geboortefeest ongeveer halverwege de vierde eeuw (± 350). Het werd gevierd op 25 december.

Waarom precies op 25 december?

In de cultuur van het Romeinse Rijk vierde men op 25 december het feest van de god Mythras. Mythras was de god van de zon. Midden in de donkerste periode van het jaar vierden zijn vereerders, dat het weer lichter begon te worden, en dat de zon terugkwam.

De volgelingen van Jezus, de christenen, geloofden niet in Mythras, maar in Jezus. Hij was in deze duistere wereld gekomen als het waarachtige licht. Toen men een dag zocht om Jezus’ geboorte te vieren, koos men dus Mythras’ dag. Op die manier zouden de mensen vanzelf de foute Mythras vergeten en voortaan de ‘juiste’ Jezus vieren.

Sindsdien is het kerstfeest op 25 december een van de meest tot de verbeelding sprekende feesten geworden. In de loop van de eeuwen zijn er allerlei gebruiken bijgekomen. Ook paste men oude vóórchristelijke gebruiken in het christelijke feest. Tot op de dag van vandaag viert men overal op de wereld het kerstfeest als een feest van vrede en goedheid. De commercie speelt erop in met allerhande kerstaanbiedingen.

Kerstmis – u allen wensen wij van harte een zalig Kerstfeest – een Kind is ons geboren!

Met Kerstmis zullen we ons weer aansluiten bij de mensen van Betlehem en bij de figuren in de kerststal. Over de schouders van de herders heen kijken we naar de kribbe, waarin een pasgeboren kindje ligt. De schapen zullen met ons meekijken naar de voerbak, die voor de gelegenheid even een andere bestemming heeft gekregen.

Herders en schapen, ze maken de omgeving van Betlehem tot een bijzondere wereld. Het is of ze een beetje in beeld brengen hoe God zich wil bekommeren om zijn mensen. Als een herder die zijn kudde weidt, als een herder die zachtaardig zijn lammeren koestert, een herder die de dieren zorgzaam bijeenbrengt. Een echte herder heeft iets met zijn dieren. Zou een ervan vermist raken, dan is hij in staat de hele kudde achter te laten om op zoek te gaan naar dat ene verdwaalde dier. Kerstmis is het feest waarop velen zullen proberen contacten te herstellen en mensen welkom te heten in hun leven die een beetje uit het zicht verloren zijn geraakt. Het is eigenlijk een wonder dat we met Kerstmis weer met velen samendrommen in de kerk in een tijd waarin de betrokkenheid op geloof en kerk steeds verder afneemt. Wellicht komt dat door dat oude verhaal over de geboorte van dat bijzondere Kind. Het was niet zomaar een geboorte, als die al bestaat. Want elke geboorte is een wonder. Ieder nieuw mensenkind is een knipoog van God.

Een joods spreekwoord zegt: in elk nieuw geboren mensenkind laat God zien dat de wereld toekomst heeft. Soms is het lastig om in die toekomst te geloven. Want er is soms zoveel ellende, wreedheid, onrecht, verdriet en egoïsme in onze wereld. Maar ondanks dàt willen mensen verder, overleven mensen en worden steeds weer kinderen geboren, wordt het wonder van de liefde steeds opnieuw voltrokken.

Nergens laat God zich overtuigender kennen dan in de gave van liefdevolle toekomst: een kind in doeken gewikkeld, liggend in een kribbe.

Vele vrijwilligers in onze parochie zijn in de weer geweest om de kerk te versieren, de kerststal op te bouwen, de gezangen en liederen te repeteren, de liturgie voor te bereiden. Dit alles omdat ze verwachten dat velen de diensten zullen meevieren.

Collecte voor de verwarming van de kerken

Tijdens de Kerstdagen collecteren we voor de noden van onze parochies ondermeer voor de verwarming van onze kerken.

Hartelijk dank voor uw gulle bijdragen!

4e zondag advent A

Vandaag is het de laatste zondag vóór Kerstmis. Ruim 2000 jaar geleden werd Jezus geboren. Maar de zwangerschap van Maria verliep niet zo simpel. Zij was ongehuwd, wat moeilijk lag in de Joodse samenleving.

En ook voor Jozef was het niet eenvoudig: de Joodse wetten maakten het hem niet gemakkelijk als toekomstige vader en vriend van een ongehuwde moeder. Hij moest zijn verantwoordelijkheid opnemen.

En dat deed hij. Hij aanvaardt Jezus als een kind van God en zal Hem daarom ook een naam geven: “God met ons”, of “Immanuel”.

Vandaag willen wij dan ook nadenken over onze verantwoordelijkheden en keuzes in ons leven. Geven wij aan God voldoende plaats bij wat wij doen?

naar Pastonet

Aansteken vierde adventskaars

We zitten in de donkerste weken van het jaar en bereiden ons voor op de geboorte van Christus. Dag na dag worden de dagen korter en groeit het verlangen naar licht dat de duisternis verdrijft.

Christus bracht in zijn tijd licht bij vele mensen. Hij koos consequent voor de zwaksten, de kleinsten, de armsten. In zijn spoor focussen wij in deze advent samen met Welzijnszorg op onze solidariteit met kinderen, ouders en alleenstaanden die in armoede leven.

Als Christus telkens weer geboren wordt, dan is het langs mensen om die in zijn spoor solidair willen zijn

met de meest kwetsbaren in onze maatschappij. In de geboorte van Christus wordt God solidair met ons: Immanuël, God-met-ons.

Wij steken vandaag al de laatste kaars aan op onze adventskrans.
Dat betekent dat Kerstmis dichtbij komt,
het feest van Gods licht in ons midden.
Met de komst van Jezus Messias
mogen wij dromen van licht
dat duisternis overwint,
dat ons verlost van elke tirannie,
dat de nacht van nood en dood verjaagt.

(www.dominicanenschildebergen.be)