Verschuiving datum eerste communie en vormsel

Zoals jullie wellicht vernomen hebben uit de media beslisten de Belgische bisschoppen de datums van de eerste communie- en vormselvieringen naar aanleiding van het coronavirus te verschuiven naar een latere datum. Deze vieringen kunnen en mogen niet doorgaan op de geplande datums tussen Pasen en Pinksteren, zoals gebruikelijk is, maar moeten verschoven worden naar de maanden september en oktober 2020.

Ook voor deze samenkomsten met velen in de kerk staat de gezondheid voor iedereen voorop.
Ook al zouden de overheidsmaatregelen die nu van kracht zijn verminderen, toch zal het niet onmiddellijk toegelaten zijn om met vele mensen tegelijk, en over de grenzen van generaties heen: kinderen, ouders, grootouders en verschillende families samen, in een beperkte ruimte van een kerk samen te komen. De risico’s op besmetting en hervallen zijn hiervoor te groot.

Daarom beslisten de bisschoppen alle vieringen te annuleren en dadelijk te verschuiven naar september of oktober 2020, om niet weer een nieuwe datum in mei of juni om dwingende redenen te moeten annuleren.
Ook voor de scholen, de parochies en al wie betrokken is bij het organiseren van deze vieringen, en het voorbereiden van de communicanten, is het niet mogelijk dit op een korte tijd te realiseren. In overleg met de scholen werkten wij daarom een nieuw schema uit met data van de eerste communievieringen in ons dekenaat. Hiervoor moesten we ook rekening houden met de vormselvieringen en de parochies.

Eerste communie vieringen in ons dekenaat: de kinderen zitten dan in het 2de leerjaar.

• Riemst – Heukelom: zondag 13 september om 10u45
• Membruggen: zaterdag 3 oktober om 15 uur
• Vlijtingen: zondag 4 oktober om 10u45
• Zichen-Bolder en Zussen: Zondag 11 oktober om 10u45 in de kerk van Zussen
• Millen en Genoelselderen: zondag 11 oktober om 10u45 in de kerk van Millen
• Vroenhoven en Lafelt: zaterdag 17 oktober om 15 u in de kerk van Vroenhoven
• Val-Meer: zaterdag 24 oktober om 15 uur
• Herderen: zondag 25 oktober om 10u45
• Kanne: zondag 25 oktober om 10u45

Vormselvieringen in ons dekenaat

• Zaterdag 19 september 2020 om 15.00: Vormsel in Millen (Genoelselderen, Membruggen, Millen, Val-Meer)

• Zondag 20 september 2020 om 11.00: Vormsel in Herderen (Herderen en Riemst-Heukelom)

• Zaterdag 26 september 2020 om 15.00: Vormsel in Vlijtingen (Kanne, Lafelt, Vlijtingen, Vroenhoven)

• Zondag 27 september 2020 om 11.00: Vormsel in Zussen (Zichen-Bolder en Zussen)

Wij weten dat dit ingrijpende beslissingen zijn over een dag waar jullie reeds lang naar uitkijken voor het feest in de kerk en het feest met je familie. Hopelijk kunnen jullie je wat vinden in deze regeling. Deze maatregelen vragen van ieder van ons veel begrip, geduld en goede wil om tot een positief resultaat te komen. Dank ook aan allen die reeds hard gewerkt hebben aan de voorbereidingen voor deze viering, hopelijk kunnen deze initiatieven gebruikt worden in de komende viering.

Deken Jef Lemmens

Pastoor Paul Olaerts

De leerkrachten RK godsdienst

De parochies

Derde Paaszondag

Waarom vertelt Lucas over de weg naar Emmaüs? Om meerdere motieven. Het Emmaüsverhaal is een paasverhaal, ingebed en verweven in de boodschap over de verrijzenis. Het brengt de leerlingen opnieuw in contact met Christus. Het helpt hen om de verrezen Heer te herkennen.

Volgens anderen is het Emmaüsverhaal vooral bedoeld om de betekenis van de eucharistische maaltijd in de vroegchristelijke gemeenschap te onderstrepen. Het verhaal vertelt dan niet zozeer dat de Verrezen herkend werd als wel dat hij tegenwoordig is in de viering van de maaltijd en bij het breken van het brood.

Een derde kijk op het Emmaüsverhaal legt dit uit als een catechese over de ware Messias, die door het lijden heen moest gaan. Een vierde interpretatie legt meer nadruk op het kerkelijk aspect. Het verbindt de ervaringen van twee mensen onderweg met het geloof van de kerkgemeenschap in Jeruzalem. “De ervaring van de Emmaüsgangers staat niet los van het Credo van de Oerkerk” (J. Wanke). Het Emmaüsverhaal brengt een ecclesiale catechese.

De Emmaüservaring handelt over een genezingsproces door de ontmoeting met Jezus. De Verrezen doet mensen opstaan uit hun crisis van “zoveel soorten van verdriet, ik noem ze niet” (Maria Vasalis).

De twee ontmoedigde stappers op de weg naar Emmaüs ontmoeten onverwachts een vreemdeling. Wanneer wij een vreemde binnenlaten, kan deze de gestalte aannemen van een engel en een bode van God. “Vergeet de gastvrijheid niet. Daardoor hebben sommigen zonder het te weten engelen onthaald” (Hebr. 13,2).

Wij kunnen te gemakkelijk vertrouwen schenken. Maar wie niemand vertrouwt en met niemand spreekt, verspeelt daardoor aanzetten tot oplossing voor zijn problemen. “Wie niet tot vertrouwen in staat is, lijkt nauwelijks een mens; wie al te lichtvaardig vertrouwt, wordt gemakkelijk bedrogen.

De vreemdeling tussen de twee Emmaüsgangers bezit de kunst de juiste vragen te stellen. Hij babbelt niet over koetjes en kalfjes. Zijn vragen zijn zo raak, dat deze twee ontgoochelde mensen halt houden en echt met zichzelf en hun droefheid geconfronteerd worden. Wat iemand belast, moet niet onderdrukt en verzwegen worden. Wanneer iemand innerlijk halt houdt, krijgt de begeleider de mogelijkheid deze persoon nabij te zijn en deze te begrijpen.

Jezus nam tijd om te luisteren en met de twee ontgoochelden verder te stappen. Luisteren, hoe het voelt! Misschien kunnen wij ons daarin vormen, zodat wij niet komen aandraven met onze antwoorden en oplossingen.

Medeleven met de Coronaslachtoffers en familieleden

Het zijn moeilijke dagen voor ons allemaal. We worden beperkt in onze dagdagelijkse gang, kunnen niet meer vrienden of familie bezoeken,…

Onze gedachten en gebeden gaan hierbij dan ook in de eerste plaats naar de slachtoffers van het Coronavirus en hun familieleden. We leven intens met hen mee. Zeker als je een geliefde moet afgeven en je geen afscheid hebt kunnen / mogen nemen zoals je wenste…

Begrafenissen kunnen enkel nog in zeer beperkte kring doorgaan, medeleven betuigen kan enkel via sociale media, telefoon,… Moge onze (virtuele) nabijheid en gebed alsook Gods eigen nabijheid  hen een troost bieden.

Tweede Paaszondag – Beloken Pasen

Stel dat Jezus niet zou hebben ingegrepen en een week later niet nog eens was verschenen, deze keer in aanwezigheid van Thomas, dan zou uit die „ongelovige Thomas“, zoals hij bij ons bekend staat, misschien nooit een „Gelovige Thomas“ zijn geworden.

Maar wat met al die andere Thomassen en Thomasinas, vooral met die uit onze moderne tijd? Wat met al die mensen die in onze tijd zeggen: “Wanneer ik niets van die Jezus kan voelen, dan kan ik niet geloven”? Wat gebeurt er met die mensen die datgene wat er over Jezus Christus wordt verkondigd, gewoon niet meer geloven, die juist zoals de Thomas uit het Evangelie zeggen: „Allemaal niet bewezen, en wat niet bewezen kan worden, dat kan ik niet geloven! Wie overtuigt onze moderne Thomassen?

Het antwoord kennen jullie allemaal: Opdat de mensen in onze tijd tot geloof zouden komen heeft Jezus ons nodig, willen of niet! De tijd waarover het Evangelie spreekt ligt ver achter ons. De tijd waarin Jezus levend door gesloten deuren ging en zijn wonden liet aanraken zijn, hoe spijtig we dat misschien ook vinden, voorgoed voorbij. Op die manier zullen de mensen in onze tijd niet meer tot geloof komen.  Andere mensen de weg naar het geloof tonen, die Thomassen, die in onze tijd niet meer kunnen geloven, overtuigen, dat is nu onze opdracht geworden.

Jullie weten dat allemaal! Maar als u zich nu afvraagt hoe dat praktisch moet gebeuren, hoe wij onze medemensen voor het geloof aan Jezus Christus zouden kunnen winnen, dan kan ik u maar een raad geven: kijk nu a.u.b. niet naar mij! Ik ben op dit ogenblik wel het slechtste voorbeeld om een twijfelende mens te helpen. Want lang spreken en veel woorden gebruiken is de denkbaar slechtste manier om iemand van iets te overtuigen.  Woorden en zinnen kunnen misschien iemand overreden, maar overtuigen is heel wat anders!

Zeer vele geleerden en grote denkers hebben vele dikke boeken geschreven over de weg naar het geloof. De meeste mensen kennen zelfs hun naam niet meer. Maar moeder Theresa, die heel haar leven heeft gewijd aan de armen en stervenden van Calcutta, die kennen ze allemaal. Woorden en zinnen kunnen hoogstens overreden, maar overtuigen is wat anders.

Christus gaat in onze tijd niet meer levend door gesloten deuren om mensen te overtuigen. Opdat anderen in Hem zouden kunnen geloven heeft Hij mensen nodig, mensen die door hun manier van leven voor zijn boodschap getuigenis afleggen. Mensen die in hun leven heel praktisch verwezenlijken wat Christen zijn betekent – met alle consequenties, mensen die gewoon als Christen leven. Want zo een leven overtuigt!!

Wie zegt dat er dit jaar geen “Goede Week” herdacht werd ?

Zag u het nog niet, die immense processie van personen die positief getest werden op het Coronavirus ?  Ze zijn niet gekleed in lange gewaden, zonder gordel, zonder hoofddeksel.

Zie je de kruisweg niet van het verplegend personeel dat de calvarieberg van de “pandemie” beklimt ten einde krachten en met angst om het hart.

Hij die zegt dat de man van Nazareth tijdens deze Goede Week zich niet zal laten zien heeft de dokters in witte kledij en met bloedend hart niet gezien. Zij dragen het kruis van het lijden van  besmette mensen.

Zie je niet dat zoveel wetenschappers water en bloed zweten, zoals in Getsemani, koortsachtig op zoek naar een behandelingsmethode en een vaccin.

Zeg niet dat Jezus dit jaar niet door de straten trekt nu zoveel mensen moeten werken om te zorgen voor het nodige voedsel en medicijnen voor iedereen.

Hebt u niet het aantal “Cyreneeërs” gezien die zich op de één of andere manier hebben aangeboden om de zware kruisen mee te helpen dragen ?

Zie je niet hoeveel “Veronica’s” zich hebben blootgesteld aan infecties door het gelaat van besmette mensen droog te wrijven ?

Wie zegt niet dat Jezus ook weer ter aarde valt telkens als wij de koude cijfers horen van nieuwe slachtoffers ?

Zijn het niet de zo vele rusthuizen vol oudere mensen, de hoogste risicopatiënten en hun verzorgers, die de Passie van het lijden beleven ?

Lijkt het niet als een Kroon van doornen voor de kinderen die deze crisis “opgesloten” moeten beleven, zonder veel begrip en zonder door parken en straten te kunnen lopen ?

Voelen zij zich niet onrechtvaardig veroordeeld:  de scholen, de universiteiten en de vele winkels die gedwongen moeten sluiten ?

Zijn alle landen van de wereld niet getroffen, gegeseld door de gesel van dit virus ?

Zijn zij niet zoals Pontius Pilatus die zijn handen in onschuld waste: de leiders die simpelweg politiek profijt willen halen uit de situatie.

Lijden ook zij niet, machteloos zoals de discipelen zonder Meester, zoveel families opgesloten in hun huizen, velen met problemen, niet wetend hoe en wanneer alles  voorbij zal zijn ?

Wordt het gelaat van de lijdende Maria niet weerspiegeld in het aangezicht van zoveel moeders en familieleden die lijden om de dood – op afstand – van een dierbare ?

Is het niet zoals het afleggen van een kledingstuk, de angst van vele families en kleine ondernemingen die hun spaarcenten in rook zien opgaan ?

Is de doodsangst van Jezus niet in verband te brengen met de angst voor een tekort aan beademingstoestellen in de afdelingen voor intensieve zorgen in zoveel landen ?

Zeg niet: geen Goede Week dit jaar, zeg het niet, want het Drama van het lijden van de Heer is zeker en vast nooit zo reëel en authentiek geweest als dit jaar.

Pasen

Met Pasen vieren we het hoogtepunt van de gelovige jaarcyclus, ook al lijkt dit voor veel mensen de nacht van Kerstmis, gezien het grote aantal kerkgangers in meestal meerdere vieringen. Het is ook zo knus en romantisch met dat Kind in de donkerste tijd van het jaar.

Hoe anders is het met Pasen. Zo is de Paaswake geen veredelde vorm van een vooravondmis. Onze hang naar goedkope aanbiedingen moeten we hier laten varen. De nacht van Pasen wil dát zijn, waarvoor de mens van deze tijd geen tijd wil nemen: alle tijd nemen en de nacht doorwaken tot het licht aanbreekt. Dat vraagt meer van ons dan normaal op zaterdagavond onze zondagsplicht vervullen. Wie de Paaswake echt wil vieren moet zijn klok en zeker zijn gsm thuislaten en op niets anders wachten dan op de verkondiging van de Opstanding van de Heer, het hernieuwen van de doopbeloften en het vieren van de Eucharistie.

Overal ter wereld wordt het onbegrijpelijke mysterie gevierd van de Verrijzenis van Jezus.

In vele talen wordt de paasvreugde uitgezongen: “De Heer is waarlijk opgestaan, alleluia!”

Zolang we over een mysterie zingen zijn er geen grote problemen. Anders wordt het als wij er nuchter over gaan nadenken. Dan komen de vragen, want wat de Schrift ons verhaalt over Paasmorgen is niet helemaal goed in kaart in kaart te brengen.

Er wordt verteld over vrouwen die het graf bezoeken, over enkele leerlingen die een leeg graf aantreffen en met verwarrende verhalen thuiskomen. Schilders van alle eeuwen hebben geprobeerd dit geloofsgegeven vast te leggen in een voorstelling van het gebeuren. Als we alles zouden willen weergeven, lijkt het meer op een modern schilderij: een beweging van door elkaar schietende lijnen. Door ons leven met zijn vaak donkere kanten, schiet een lijn van licht, het licht van Pasen.

In de verrijzenis van Jezus heeft God een correctieteken geplaatst in ons leven met zijn goede en kwade dagen, zijn vreugde en verdriet, kruis, lijden en dood. Heel het leven van Jezus was een duidelijk “neen” aan lijden en dood. Hoe hard wij het ook te verduren krijgen, er is altijd een nieuw begin mogelijk. Er is een weg dwars door lijden en dood heen. Zelfs van dat meest zwarte gat in ons leven, de dood, is de loodzware steen weggenomen, dankzij Jezus Christus, gestorven en verrezen.

Laten we Hem vieren, wakend in de paasnacht, Hem gedenkend op paasdag, als de duisternis van de nacht verdreven is door het Licht. Moge dat Licht ons beschijnen, in ons doen en laten, in heel ons leven, zoals dit gezongen wordt in de jubelzang van de Paaswake. Ook in deze moeilijke dagen: zalig Pasen!

Palmzondag

Palmzondag en heel de Goede Week zijn een botsing tussen twee werelden: de wereld van het idealisme en de wereld van de pragmatisme.
Jezus is een man met idealen, met de droom van een betere wereld, van een samenleving waarin mensen hart hebben voor elkaar. Hij is een man met een visie: het rijk van God op aarde, een rijk van vrede en liefde voor iedereen, en voor dat rijk gaf hij zich helemaal.
Maar hij botst met de wereld van de joodse religieuze leiders, die heel pragmatisch in gesteld zijn. Hun wereld is niet gebouwd op idealen maar op regels, en hun visie gaat niet verder dan eigen macht en invloed, want zij zijn toch aangesteld om de orde te handhaven. Profetische figuren zoals Jezus verstoren die orde en dat is in hun ogen gevaarlijk voor de geordende samenleving.
Palmzondag: een botsing tussen twee werelden, tussen dromers en zogenaamde realisten. Velen herkennen in Jezus iets van hun dromen. Droomt elke mens niet van een betere wereld. Ze zien in hem een Messias, de brenger van een nieuwe toekomst. Ze juichen hem toe: Hosanna in de hoge.
Maar die zogenaamde realisten vinden dat maar niets. Geef ze een terechtwijzing, laat ze stoppen, zeggen ze tegen Jezus. Maar die zegt: die droom is niet te stoppen, als zij zwijgen zullen de stenen roepen. Maar hij weet ook dat die droom nog ver weg is van verwerkelijking. Hij voorziet moeilijke dagen voor Jeruzalem, de heilige stad. Hij voorziet moeilijke dagen voor hemzelf, want die zogenaamde realisten vinden toch dat hij moet zwijgen.

Die botsing tussen twee werelden, tussen idealisme en pragmatisme, speelt zich niet alleen af tussen individuen en groepen, maar die vindt ook plaats in ieder van ons.
Iedereen heeft toch wel iets van die droom van een ideale wereld, een wereld zonder haat en nijd, zonder geweld en oorlog. Dat willen we toch allemaal. Maar, zeggen we dan al gauw: je moet wel realistisch blijven, die droom kan toch niet gerealiseerd worden, en dus kijken we wel uit onze nek uit te steken en ons voor 100 % voor onze droom in te zetten. Doe maar gewoon met de anderen mee, dat is het veiligst voor iedereen.

En mensen die wel de moed en de bezieling opbrengen om idealistisch bezig zijn in kerk en samenleving, die komen bijna altijd in botsing met de autoriteiten in kerk en samenleving. In hun ogen verstoren zij de orde, ze gaan in tegen de regels. Het is heel de geschiedenis door niet anders geweest. De idealist Jezus van Nazareth was niet de eerste en niet de laatste die in botsing kwam met het pragmatische gezagsapparaat. En, gelukkig voor de mensheid, het gebeurt nog steeds.

Gebed in coronatijden

Goede God,
wij kennen U als diegene
die onze Schepper zijt
en die met ons uit Liefde een Verbond gesloten heeft.

Maar in onze wereld
heersen ook kwaad en onrecht
en het mysterie van het kruis,
dat ook uw Zoon heeft doorstaan.

Wees ons nabij in deze tijd,
waarin velen angst en onmacht beleven
omwille van een virus
dat ons en mensen wereldwijd bedreigt.

Bemoedig zorgverleners, gezinnen en ondernemers.
Geef troost aan wie ziek of eenzaam is
en ijver aan wetenschappers.
Maak ons allen zorgzaam en solidair.

Doe ons in deze dagen ook biddend stilstaan
bij het mysterie van ons menszijn,
bij het lijden en de angst van zovelen
en bij de zorg om elkaar, waaruit vrede groeit.

Zegen ons bestaan met de genade van uw nabijheid
en met het besef van uw liefde zonder grenzen
zodat wij vanuit uw kracht dienaar worden
en vriend van de mens in nood.

Christus, Zoon van de Levende God,
ontferm U over ons.
Maria, Oorzaak onzer Blijdschap,
bid voor ons.
Amen.

+ Patrick Hoogmartens
bisschop van Hasselt

Betreft eerste communievieringen en vormsel 2020

We beleven vreemde tijden. Heel ons sociaal leven met familie, vrienden en collega’s lijdt eronder. Voor de vormsels en de eerste communies, de vieringen en de eventuele familiefeesten, hebben we gezocht naar een goed alternatief. Het vraagt van iedereen veel begrip, geduld en goede wil en positieve medewerking.

De bisschoppen hebben op maandag 30 maart gecommuniceerd dat de vormsels en eerste communievieringen van dit jaar niet zoals gepland zullen doorgaan in de tijd tussen Pasen en Pinksteren. Wij willen als bisdom Hasselt een goed alternatief voorstellen dat rekening houdt met de verlangens en mogelijkheden van de kinderen en jongeren, en met de draagkracht van de parochies. Ook al eindigen de overheidsmaatregelen die nu van kracht zijn, we gaan ervan uit dat het niet onmiddellijk toegelaten  zal zijn om met velen tegelijk en over de generaties heen samen te komen. De risico’s op hervallen zijn daarvoor te groot.

De gezondheid van iedereen en de zorg voor het schoolcurriculum van de kinderen staan voorop.  Op de tweede plaats willen we een oplossing zoeken die voor iedereen zo eenduidig mogelijk is. We houden er rekening mee dat voor gezinnen een eerste communie of vormsel naast een kerkelijke viering ook een echt familiegebeuren is en we willen dat familiaal karakter respecteren. Ook voor parochies, catechisten en al wie betrokken is bij de voorbereiding, is het nodig toch een minimale voorbereidingstijd te kunnen organiseren.

Rekening houdend met al die elementen zijn we tot volgend besluit gekomen (alles onder voorbehoud van nieuwe richtlijnen van de overheid).

Het vormsel

Omwille van de eenduidigheid willen we de vormsels zoveel mogelijk in dezelfde periode laten plaatsvinden. We stellen hiervoor 3 weekends voorop:

• 19 en 20 september 2020
• 26 en 27 september 2020
• 3 en 4 oktober 2020

We stellen voor om de geplande vormselvieringen zoveel mogelijk per federatie of per pastorale eenheid te organiseren. Wellicht kunnen er vieringen worden samengebracht in één weekend, misschien moet er opgesplitst worden. Om dat haalbaar te maken, kan er gespreid worden over de drie weken. Deze plaatselijke planning wordt via de dekens aan het parochievicariaat meegedeeld.

De bisschop en de door hem aangeduide vormheren zullen in de mate van het mogelijke ter beschikking zijn, zeker voor de grotere groepen. Bovendien zullen een aantal andere priesters ter plaatse door de bisschop als vormheer gedelegeerd worden.  De toewijzing van vormheren gebeurt op diocesaan vlak en zo mogelijk via de dekens.  Daarover later meer.

De jongeren zijn op dat moment aan een nieuw schooljaar begonnen. Voor velen onder hen is dat voor het eerst in de middelbare school. We erkennen dat dit een drukke periode is voor iedereen. Toch vragen we aan de catechisten om vooraf één catechesemoment te voorzien opdat de jongeren niet onvoorbereid naar de viering komen.

Door de plaatselijke verantwoordelijken wordt aan de ouders gevraagd  dat ze hun inschrijving herbevestigen vóór 30 juni 2020.

De vormselviering voor volwassenen die voorzien was op zaterdag 26 september, verschuift naar zaterdag 10 oktober om 17.00 uur in de kathedraal. In deze viering, voorgegaan door onze bisschop kunnen de jongeren aansluiten die omwille van familiale omstandigheden niet in de mogelijkheid zijn om het vormsel te vieren zoals gepland in de eigen parochie. Dit wordt via de pastorale verantwoordelijken aan de dienst catechese doorgegeven.

Door de vormselvieringen op deze manier te organiseren, kan het nieuwe catechesejaar voor de jongeren die in 2021 gevormd worden, van start kan gaan na de vormsels van de vormelingen van 2020. Deze regeling laat ook toe dat de jongeren nog niet helemaal “uit hun vormselkleren” gegroeid zullen zijn, een zorg die we bij veel ouders horen.

Eerste communie

Ook deze feestelijke aangelegenheid – ook intergenerationeel – zal wellicht niet toegelaten  zijn dit schooljaar. We willen het risico niet lopen met de eerste communie  naar juni te verschuiven en dan nog een keer moeten verschuiven.

We stellen dan ook voor dat de eerste communievieringen hernomen worden in de maanden september en oktober, voor de herfstvakantie.

Voorrang gevend aan de planning van het vormsel, overlegt de pastorale eenheid of federatie zelf met catechisten, en eventueel met betrokken leerkrachten (de kinderen zitten dan in het tweede leerjaar) hoe en wanneer zij de viering organiseren, bij voorkeur in een geplande zondagsviering. Ook een eenvoudige viering kan zeer mooi zijn. Een gezin kan er ook individueel voor kiezen om in samenspraak met de pastoor op eender welk weekend, in de gewone zondagsviering, de eerste communie te doen.

We vragen ook hier dat de pastorale verantwoordelijken de ouders hun inschrijving laten  herbevestigen voor 30 juni 2020.