Welzijnszorg 2020

Wonen: onbetaalbaar ? Onaanvaardbaar!

Met deze slogan voert Welzijnszorg dit jaar campagne tijdens de komende advent. Zoals met de campagne van Broederlijk Delen in het voorjaar zal dit geen sinecure zijn. We zitten immers andermaal in een soort lockdown en kunnen geen kerkelijke diensten organiseren. Nog een reden te meer om via ons parochieblad telkens de aandacht wakker te houden.

Dit is een eerste tekst van algemene aard. Zo komt er nog eentje rond de collectezondag: de derde zondag van de advent op 13 december. Voorlopig de laatste zondag van de lockdown. Tussendoor geven we voor iedere zondag een tekst als overweging om de advent als voorbereiding op Kerstmis toch enigszins te kunnen beleven. Ga je mee?

Onbetaalbare momenten

Een goede woning zou eigenlijk voor onbetaalbare momenten moeten zorgen. Maar voor 1 op de 5 huishoudens in Vlaanderen en Brussel is goed wonen onbetaalbaar. En dat is onaanvaardbaar!

Volgens Welzijnszorg heeft iedereen recht op een kwaliteitsvolle, betaalbare woning. Dat staat bij ons zelfs in de Grondwet ( artikel 23,3) én in de Vlaamse Wooncode (artikel 3). Je ergens thuis voelen is een basisbehoefte. Zonder veilige thuishaven is het moeilijk om werk te vinden, sociale contacten uit te bouwen of je te integreren. Zelfs je gezondheid staat of valt met je huisvesting.

Woonzorgen

In Vlaanderen staan 153.910 mensen op een wachtlijst voor een sociale woning. In Brussel nog eens 48.804. Deze mensen hebben een laag inkomen en voldoen aan alle voorwaarden. Toch moeten ze een woning zoeken op de private huurmarkt. Er zijn immers veel té weinig sociale woningen. Mensen in armoede worden op de private huurmarkt gediscrimineerd op basis van afkomst, inkomen en statuut.

Meer dan de helft van de private huurders geeft meer dan één derde van zijn inkomen aan huur. Te hoge huur en te laag inkomen betekent dat er te weinig overblijft voor andere basisbehoeften. En dan is er nog de slechte kwaliteit van de woningen. 13% van de woningen vertoont nog steeds zeer ernstige gebreken.

Te klein wonen is een ander zorg. Overbezetting heeft een zware impact op de gezinsdynamiek. Ongeveer 1 op 5 mensen in armoede woont in een te kleine woning: onaanvaardbaar.

Wooncrisis

Zitten we dan in een wooncrisis? Ja én neen.

“Crisis” doet denken aan een tijdelijke, schrijnende situatie. In werkelijkheid wordt er al jaren geen vooruitgang gemaakt in het woonbeleid. Er gaapt een enorme kloof tussen het papieren grondrecht wonen en de effectieve situatie op het terrein. Te veel mensen wonen in slechte woningen waar ze te veel voor betalen.

Recht op wonen

Slechts 6% van de woningen in Vlaanderen is momenteel sociale woning. In onze buurlanden is er een veelvoud aan sociale woningen. Er is dus zeker ruimte voor meer sociale woningen. Een uitbreiding zal de krapte op de private huurmarkt verlichten. Minder mensen zullen genoodzaakt zijn om daar te dure en te slechte woningen te huren.

Een groter aanbod sociale woningen uitbouwen kost tijd. Maar ondertussen moet het beleid het recht op wonen wel garanderen! Groepen die (nog) niet in aanmerking komen voor een sociale woning moeten voldoende ondersteuning krijgen. Dit kan via financiële ondersteuning, maar ook door alternatieve woonvormen op de private markt uit te bouwen.

Samen met campagnepartners zet Welzijnszorg de hachelijke woonsituatie van mensen in armoede op de agenda. Wonen is immers de spil in de armoedeproblematiek. Daarom voert Welzijnszorg samen met heel wat sociale organisaties campagne voor het recht op wonen.

Ingezonden door Tony Hayen PE OLVrouw Tongeren Tongeren

Opvolging maatregelen ter inperking corona 26.11.2020

Opvolging maatregelen ter inperking corona                  26.11.2020

Aan de priesters en diakens
Aan de parochieassistenten en de pastores in de zorg
via de pastores aan de leden van de pastorale teams
Aan de leden kerkfabrieken en CKB’s
Aan de religieuze gemeenschappen

Beste,

Enkele weken geleden, bij het ingaan van de nieuwe liturgische Lock-down, alvast tot 13 december, sloten we af met de bedenking: “We weten wel dat we tegen dan de Advent zijn ingegaan en ons voorbereiden op Kerstmis. De Heer komt naar ons toe, Hij is onze toekomst. Vanuit dit perspectief mogen we vandaag leven, werken en – zoals de bisschoppen zeggen – samen Kerk zijn, ook in Lock-down.”

We staan nu op de drempel van de Advent. We weten dat we de eerste drie weken daarvan alvast niet publiek kunnen vieren. De beperkende maatregelen waar ook wij als kerk ons steentje toe bijdragen helpen de cijfers rond corona dalen. Dat is positief. Verder geeft de overheid allerhande signalen dat we ons – heel begrijpelijk – Kerstmis en Nieuwjaar toch in zeer beperkte kring moeten voorstellen. Liturgisch zal dit niet anders zijn. Hopelijk brengt het overleg van de regeringen morgen perspectief voor de komende tijd. Zodra er daarna concreet duidelijkheid is over wat wel of niet zou kunnen, wordt u uiteraard op de hoogte gebracht.

***

De bepalingen en maatregelen in vorig schrijven omtrent open kerkgebouwen, uitvaartliturgie, kerkelijke huwelijkssluiting en eredienst met het oog op verspreiding via de mediakanalen – zoals in het Draaiboek versie 2.11.2020 vastgelegd – zijn uiteraard minstens tot de gestelde tijd van kracht. Hierbij toch enkele verduidelijkingen:

• Wat met het tarief voor uitvaart en huwelijk? Er werd niets meegedeeld omtrent verminderd tarief. We hebben bovendien de voorbije bisschoppenconferentie even afgewacht, en ook daar werd gezamenlijk beslist nu niet opnieuw, zoals in de eerste lockdown, naar een verminderd tarief te gaan. De situatie maakt duidelijk dat het over langere termijn aan het gaan is. We houden ons dus aan de gewone bijdrage van 275,00 euro.
• Wat met het vermijden van ‘samenscholingen’ in de kerkgebouwen die open zijn? In het protocol van de erediensten met de overheid is hierover niets specifieks vastgelegd (zie draaiboek). Het is duidelijk dat we blijven zorgen voor de veiligheid. Tenzij na 13 december anders zou worden gemeld, betekent het dat:
• We kerkgebouwen enkel ‘individueel’ kunnen bezoeken;
• We in het kerkgebouw niets organiseren dat samenscholing teweeg zou kunnen brengen: er vindt buiten het bovengenoemde geen liturgie plaats, zoals georganiseerde aanbidding of een bepaald gebedsmoment rond de adventskrans; ook voor een kortbij-bezoek aan de kerststal zullen we duidelijk moeten aangeven dat ‘samenscholing’ – meer dan 4 personen tegelijk zonder de 1,5 meter afstand etc. – niet toegelaten is, kinderen tot en met 12 jaar hoeven niet meegerekend te worden.
• We de kerkgebouwen in deze periode niet ter beschikking kunnen stellen voor niet-liturgische, socioculturele doeleinden.

Voor het Draaiboek van de katholieke Kerk, in de meest recente versie van 2 november 2020, zie:

https://www.kerknet.be/bisschoppenconferentie/artikel/draaiboek-katholieke-kerk-voor-publieke-vieringen-vanaf-2112020 Via dezelfde link kan u in de komende tijd ook eventuele aanpassingen volgen.

***

Hoe belangrijk deze beperkende maatregelen en bepalingen ook zijn, laten we ons de komende weken in Advent en Kersttijd focussen op wat wel kan, ons persoonlijk of als gezin spiritueel voor te bereiden op dit mysterie van God die mens wordt te midden van de omstandigheden zoals ze zijn. Opnieuw worden we opgeroepen om langs creatieve wegen onze verbondenheid met velen en onze pastorale zorg te realiseren. Hier volgen enkele aandachtspunten:

• Plaats ondanks alles de adventskrans binnen in de kerk, zodat mensen bij hun kerkbezoek deze voorbereidingstijd mee kunnen beleven. Waar het kerkgebouw echt niet overdag open kan zijn, zou het mooi zijn buiten aan de kerk de adventskrans of adventskaarsen te plaatsen. Vrijdag aanstaande zal het PCS- PIC dit in een inspiratiemoment doen, te bezoeken via een tegel op onze Kerknet-website www.bisdomhasselt.be
• Welzijnszorg heeft tips ter beschikking om solidariteit met de wereld van de arme en de weg naar Kerstmis met elkaar te blijven verbinden:
  https://welzijnszorg.be/wat-kan-je-doen/wat-met-de-campagne-van-welzijnszorg
• zorg dat je de digitale bezinningskaartjes voor de adventszondagen niet mist of, een beetje later, de speciale kerstwensenactie, kaarten die per dekenaat ter beschikking zullen zijn om met deze of gene mensen een bijzonder teken van verbondenheid te stellen.
• De kerststal kan een uitnodiging zijn voor een verstillingsmoment of persoonlijk, ‘individueel’ gebed bij een kerkbezoek, misschien kan men van daaruit een evangelietekst, een hulpje voor bezinning of gebed, of een gebed voor thuis in het gezin laten meenemen.
• In 6 dekenaten wordt het vredeslicht van Bethlehem uitgedragen, op 15 december door onze bisschop verspreid. Parochies die het vredeslicht ontvangen kunnen alvast erover nadenken hoe zij dit licht kunnen doorgeven… aan een zieke, aan een buur…

Bezoek de webpagina pastoraal-digitaal op onze website en ontdek het brede gamma van tips en impulsen dat daar is samengebracht rond:

• lockdowntips en digitaal aan de slag,
• eucharistie en liturgie (TV, Radio, streaming via Kerknet of lokaal),
• Advent en Kerstmis voor gezinnen, voor parochies, voor gelovigen thuis,
• afscheid en rouw,
• jaarthema

De webpagina Pastoraal Digitaal zeker aanstaande vrijdag 27 november bekijken, en daarna regelmatig opnieuw om de updates te volgen:  https://www.kerknet.be/bisdom-hasselt/informatie/pastoraal-digitaal

In plaats van de gemiste omhalingen voor Broederlijk Delen en – binnenkort – Welzinszorg in de zondagsvieringen, zij verwezen naar meer persoonlijke solidariteit, op de vaste rekeningnummers of via alternatieve fondsenwerving, die zij zelf aangeven:

Welzijnszorg via BE21 0000 0000 0303 of  www.welzijnszorg.be/steun

Broederlijk Delen via BE12 0000 0000 9292 of www.broederlijkdelen.be

***

Voorbij de bekommernissen en praktische beslommeringen en alle beperkingen van dien, voorbij het wervelende gevoel bij het vele van wat mogelijk is en van wat allemaal mooi kan worden – indruk die je misschien overkomt als je alles op een rijtje zet – zijn we toch genodigd om naar binnen te keren, te beseffen dat het licht van de adventskrans, van Kerstmis, Licht is dat van elders komt, dat ons wordt geschonken. Het is het Goddelijke Licht dat, zoals het goud van de icoon, de ondergrond vormt, de dragende grond van ons leven. Als we deze dragende grond ontwaren bij onszelf, en bij de anderen, zal ontvankelijkheid voor dit Licht ook ontvankelijkheid worden voor het leven van de andere mens, de arme in het bijzonder.

Als iets van de aangereikte tips je bijzonder aanspreekt of je gaat er zelf mee aan de slag, deel de link ernaar via e-mail, facebook, whats-app of hoe dan ook – zo komen weer anderen op het spoor van nieuwe mogelijkheden. Zo verspreiden we het goede nieuws: de Heer komt in ons leven en in onze wereld. “Hef jullie hoofden op. Maak zijn paden recht…!”

Dank, allen, voor jullie inzet en goede zorgen.

Met vriendelijke groeten

Mede namens de bisschop en de bisschopsraad

Karel D’Huys

Vicaris-generaal

Hasselt, 26 november 2020

Eerste zondag van de Advent

Net als enkele weken geleden vergelijkt Jezus het Rijk Gods met iemand die naar het buitenland is en het beheer over het huis heeft toevertrouwd aan zijn knechten. Omgezet: God laat het beheer over de aarde aan ons toe. Wat houdt dat in? Het betekent o.a. dat we zorg moeten dragen voor moeder natuur. De meesten van ons zullen daartoe al verschillende pogingen hebben ondernomen, de ene al succesvoller dan de andere, en de een al wat meer dan de ander. Maar iedereen kan nog een tandje kan bijsteken als het gaat over milieuvriendelijk leven. Maar er is natuurlijk meer. De grootste schat die God in ons handen legt is uiteraard de mens. Gedragen wij ons als broeders en zusters van elkaar? Het is niet alleen een vraag voor regeringen, maar ook voor elke christen. Weerklinkt de zin van ons leven niet in de naam van God: Jahweh: Ik zal er zijn voor jou? Kunnen wij als christenen toekijken dat steeds meer mensen in ons zogenaamd landje onder de armoedegrens leven?

Natuurlijk, we kunnen niet alles oplossen, we hebben daar noch de middelen, noch de tijd, noch het talent misschien voor. Maar dat is geen excuus om niks te doen en het mag zeker geen refreintje worden waarmee we onszelf in slaap wiegen. En dat is niet het enige wat ons, vaak zonder dat we het beseffen, in slaap wiegt. Onze drukke agenda, ons knus familieleventje zijn misschien dan wel belangrijk, maar we moeten opletten dat ze ons niet in slaap wiegen. Andere slaappillen die het ons moeilijk maken om waakzaam te blijven is de onverschilligheid die geruisloos onze samenleving binnendringt, het samenleven verzuurt en zo de fundamenten van de solidariteit doet afbrokkelen. Het is helaas nog altijd bon ton te zeggen dat de mensen in armoede het zelf gezocht hebben, dat ze verdomme maar moeten werken, … Doen we moeite om die mensen te beluisteren?

Er is dus heel wat om waakzaam over te zijn, maar voor wie of voor wat moeten we waakzaam zijn? Is dit evangelie bedoeld om ons aan te zetten om voorbeeldig te leven, zodat we in vrede kunnen sterven? Er zit meer achter. Als wij ons niet geroepen weten om medemens te worden voor anderen omdat we in die andere het gelaat van God mogen terug vinden, dan kunnen we binnen een paar weken de menswording van God niet vieren. Als elke mens hardnekkig weigert Gods liefde voor de mens concreet gestalte te geven, dan zeggen we eigenlijk dat er nog altijd geen plaats is voor God in de herberg die wij aarde noemen. Zonder waakzaamheid geen christendom dus. Moeten we ons dan zorgen maken? Ja en neen. Neen, er zijn heel wat christenen die zich niet in slaap hebben laten wiegen en nog steeds proberen, ondanks of dankzij de tegenwind soms, om Gods liefde voor de mens gestalte te geven en medemens te worden van de mens in nood.

De vraag om waakzaam te blijven van zo’n tweeduizend jaar geleden, blijft dus nog altijd actueel. Die waakzaamheid is het eerste licht op de weg naar Gods menswording.

De Schepping van de verpleegster

Toen God de verpleegster schiep, deed hij de zesde dag al overuren.
Terwijl hij even rustte en zich afvroeg of het goed was, kwam er een engel naast Hem zitten. ’Hebt u die lange lijst met speciale wensen op het bestelformulier gezien?’ vroeg hij.
‘Deze mens moet geleverd kunnen worden in een mannelijke en een vrouwelijke versie en zonder wachttijd. Ze moet gemakkelijk te desinfecteren zijn maar mag niet gemaakt zijn van plastic. Ze moet stalen zenuwen hebben en een brede rug die alles kan dragen wat anderen kwijt willen. Maar toch moet ze tenger genoeg zijn om zich goed te voelen in veel te kleine personeelskamers. Ze moet vijf dingen tegelijk kunnen doen en daarbij nog altijd een hand vrij hebben.’
De engel schudde het hoofd. ‘Zes handen, dat zal moeilijk gaan!’
‘Over de handen lig ik niet wakker’, zei God.  ‘Maar zelfs het standaardmodel moet drie paar ogen hebben: een paar dat ’s nachts door alle muren heen kan kijken: een tweede paar in haar achterhoofd waarmee ze ziet wat men voor haar probeert te verbergen en wat ze absoluut moet weten; en natuurlijk een paar gewone ogen waarmee ze een patiënt kan aankijken en hem laten voelen: ik begrijp u en ik ben er voor u, zonder dat u een woord moet zeggen.’
De engel trok God aan de mouw en zei: ‘Ga slapen, Heer, doe morgen verder.’
‘ Geen sprake van’ zei God. ‘Nu ik er toch al een hele dag aan gewerkt heb, wil ik ze ook afwerken. Ik ben er net in geslaagd ze zo te maken dat ze nooit ziek wordt, en mocht ze toch eens bezwijken, dan kan ze zichzelf genezen.’
‘ Kan ze denken?’ vroeg de engel.
‘Ze kan niet alleen denken, ze kan ook zelf een oordeel vormen en als het nodig is compromissen sluiten’ antwoordde God. Ze kan begrijpen dat twintig patiënten soms evenveel werk vragen als veertig en dat tien betrekkingen vaak maar door vijf verpleegsters ingevuld worden. Ze houdt van haar beroep, ook al eist het al haar energie op en wordt het onderbetaald. Ze kan leven met glijdende werktijden en zich ermee verzoenen dat ze weinig vrije weekends heeft.’

De engel bekeek het model van de verpleegster langs alle kanten.
‘ Het materiaal is te zacht’ zuchtte hij.
‘Maar wel ongelooflijk taai’, antwoordde God meteen. Je hebt er geen idee van wat het allemaal kan verdragen!.
De engel boog zich voorover en streek met zijn vinger over de wang van het model.
‘Er zit een lek in’ zei hij verontrust. ‘Ik heb u toch gezegd dat u veel te veel in het model hebt willen stoppen.’
‘ Dat is geen lek, dat is een traan!’
‘En waarvoor dient die dan?’
‘Ze vloeit bij vreugde en verdriet, bij pijn en ontgoocheling, bij onmacht en verlatenheid’, antwoordde God. ‘De traan is haar overloopklep.’

Ingezonden door Marie Louise Dieu van PE Sint Jacobus Tongeren

Samen kerk, ook in lockdown

Vanaf 2 november 2020 middernacht (zondag op maandag) zijn er geen publieke liturgische vieringen meer mogelijk. En dit alvast tot en met zondag 13 december 2020.

Huwelijken kunnen wel nog, maar enkel in aanwezigheid van de echtgenoten en getuigen en de voorganger. Ook uitvaartliturgie in de kerk blijft mogelijk, met een maximum van 15 personen (kinderen onder de twaalf jaar niet meegerekend).

Kerken open

Daarmee keren we terug naar de situatie van de eerste lockdown in het voorjaar. En net als toen mogen ook nu de kerken open blijven voor individueel gebed. Wij roepen op daar maximaal gebruik van te maken, met uiteraard inachtneming van de gangbare veiligheidsregels. Een open kerkgebouw drukt een verwelkomende lokale geloofsgemeenschap uit.

Verwelkom de bezoeker uitdrukkelijk met een boodschap op een prikbord aan de ingang. Zorg voor onthaal op bepaalde tijdstippen. Zorg voor bezinnende religieuze muziek op de achtergrond. Bied de mogelijkheid aan van een gebaar van solidariteit (een bijdrage bijvoorbeeld voor wie het moeilijk heeft). Geef de gelegenheid voor een klein ritueel (een kaarsje kunnen aansteken voor een piëta, een bloem kunnen neerleggen bij het passiekruis). Zoveel is en blijft mogelijk. Mensen hebben er meer dan ooit nood aan en vragen ernaar.

Vieringen op radio, tv en internet

We kunnen nu opnieuw de komende weken niet meer samen vieren in onze kerken in persoon. Maar we kunnen het onverminderd en samen blijven doen via de vieringen die worden aangeboden op radio, tv en ook livestreaming van vieringen blijft mogelijk.

Zo zendt de VRT op zondag elke week de radiomis uit (Radio1, 10u) en tweewekelijks de tvmis (Eén, 10u). Op de zondagen zonder tvmis via de VRT zal Kerknet in samenwerking met de Nederlandstalige bisdommen opnieuw een eucharistieviering streamen. Dagelijks zijn er ook de eucharistievieringen die Radio Maria uitzendt en de gebedstijden op Eclipstv. Voor het meest actuele overzicht: klik hier.

Zoveel is en blijft mogelijk

Kerknet, Cathobel, de diocesane en andere christelijk geïnspireerde sites brengen onverminderd dag na dag geestelijk voedsel en religieuze actualiteit. Schrijf u in op hun nieuwsbrieven.

Steun en bemoedig elkaar. Stuur een mailtje, doe een telefoontje, start een digitaal gebedsgroepje op, post en deel zinvolle boodschappen op facebook en andere sociale media.

Laat ons ook effectief de handen uit de mouwen steken: breng boodschappen mee voor buren voor wie dat moeilijk is geworden, houd een oogje in het zeil bij wie in sociaal isolement dreigt terecht te komen, pols bij woon- en zorgcentra, scholen, voedselbanken en andere instellingen die het nu extra zwaar hebben of vrijwilligershulp niet welkom is.  Iedereen kan persoonlijk het initiatief nemen, parochies kunnen daarvoor samenwerken met verenigingen of netwerken van vrijwilligers. Een klein gebaar kan een groot verschil maken!

Samen zijn we Kerk, ook in lockdown

De Bisschoppen van België

1 november 2020