Samen op weg gaan in 2022

Een jaar als een ander?

Nu het einde van 2021 nabij is en het nieuwe jaar klaar staat om uit de startblokken te schieten, wil ik je graag ’t allerbeste wensen! Maar zal 2022 een jaar worden als het vorige? Een jaar waarin alle domeinen van onze samenleving nog steeds onder druk staan van Covid19 en zijn varianten? Of durven wij hopen dat er meer ruimte komt om te ademen zonder mondmasker, om elkaar weer te ontmoeten zonder afstand of vrees? Wie zal het zeggen? Samen met u kijk ik uit naar de dag dat wij – misschien aarzelend – zullen wennen aan een nieuw normaal leven.

Wat is het belangrijkste?

Het meeste, zo niet alles wat 2022 voor ons in petto heeft is nog onbekend. Er komen zeker mooie dagen aan als wij bijvoorbeeld voor het eerst of al voor de zoveelste keer moeder of vader, oma of oma mogen worden of wanneer wij eindelijk iets van onze dromen kunnen realiseren. Maar er zal misschien ook al eens een tegenslag te verwerken zijn… Naast die dagen die een extra kleur krijgen, in positieve of negatieve zin, zullen er ook veel dagen zijn die gewoon alledaags zijn, druk voor de een en leeg voor de ander… Het zou ons dan kunnen overkomen dat wij ons afvragen “Wat is nu eigenlijk ’t belangrijkste in mijn leven?”.

Nood aan herbronning

Wie gelovig in het leven wil staan, mag zich ook afvragen “Waar moet ik als christen het accent op leggen?” Durf je het aan om te denken en te spreken over de zending, de missie, die opdracht die iedere christen vanuit het doopsel heeft en die wij samen als pastorale eenheid of parochiefederatie en als dekenaat hebben?

Nu is “christen zijn in 2022” iets helemaal anders dan “christen zijn gisteren of pakweg vijftig jaar geleden”. Vooral in onze, van oudsher christelijke streek wordt dat veranderingsproces heel sterk ervaren. Daarbij komt dat de pandemie onze kwetsbaarheid heeft bloot gelegd en dat er ingrijpende veranderingen waren in o.a. onze christelijke gemeenschappen, in de pastoraal, in de catechese en in onze manier van het geloof vieren. Veel was lange tijd niet mogelijk of moest of moet, omwille van de coronamaatregelen anders aangepakt worden. Het lijkt wel alsof wij als Kerk toe zijn aan herbronning om meer dan ooit te ontdekken waar wij als Kerk en als gelovige voor staan. Waarmee moeten wij dan vóór alles bezig zijn als christen en als christelijke gemeenschap?

Met de Paus dromen van een andere Kerk

In oktober ll. stuurde paus Franciscus een wereldwijde uitnodiging naar alle bisdommen om ter plaatse met zoveel mogelijk mensen, met gelovigen en niet-gelovigen en zeker ook met mensen in de marge van Kerk en samenleving, op weg te gaan, te luisteren naar hen en met hen te spreken om te zien hoe zij de Kerk van de toekomst gestalte kunnen geven.

Onze paus en velen met hem, dromen van een “synodale Kerk”. Dat wil zeggen, een Kerk die het evangelie verkondigt en samen met alle mensen op weg gaat. Het doel van de synode (in Rome in oktober 2023) en dus ook van deze raadpleging is – zo zegt de paus – dromen te doen ontkiemen, profetieën en visioenen te wekken, hoop te doen openbloeien, vertrouwen te stimuleren, wonden te verbinden, relaties te weven, een dageraad van hoop te doen herleven, van elkaar te leren, en een positieve verbeelding te creëren die ons verlicht, verwarmt en sterkt. Uiteindelijk komt

het er op neer dat wij zoeken hoe het Rijk Gods dat Jezus verkondigde er kan uitzien voor onze eenentwintigste eeuw.

Verbondenheid met Jezus en met elkaar

Bij alles wat wij als Kerk meemaken en bij alle zoeken naar vernieuwing en herbronning, is de hoogste prioriteit onze relatie en onze verbondenheid met Jezus Christus. Sinds ons doopsel zijn wij naar Hem genoemd: christenen, mensen van de Weg, leerling-missionaris van Jezus. Hij is de universele broeder en in Hem zijn wij allen zussen en broers. Mochten wij dát meer ontdekken en beleven in 2022. Laten wij ons weer aanspreken door de vreugde en de eenvoud van het evangelie. Laten wij dan de originaliteit en de schoonheid van Jezus’ Blijde Boodschap (her)ontdekken en ervaren dat leven in het spoor van Jezus echte levensvervulling schenkt. Ja, ook in het nieuwe jaar loont het de moeite christen te zijn en samen Kerk te zijn. Laten wij elkaar inspireren en dragen. Wij laten niemand los in 2022 maar gaan samen op weg want allen zijn zusters en broeders. Een gezegend en boeiend Nieuwjaar!

Eric Reynders
deken Tongeren

Silvester I

Paus van 314 tot 335. Volgens de legende doopte hij keizer Constantinus de Grote* op zijn sterfbed – wat historisch niet klopt. Een ander verhaal vertelt hoe hij in 317 een draak gevangennam, die – naar gezegd werd – op 1 januari van het jaar 1000 zou ontsnappen en iedereen verslinden.
Toen er in 999 een nieuwe paus gekozen werd, noemde die zichzelf Silvester II en omdat er op Nieuwjaar van het jaar 1000 geen onheil gebeurde, gaf men oudejaarsdag de naam van Silvester.
Silvester I wordt voorgesteld als paus met kruisstaf, tiara en boek, soms met een slang erop.
In de hand houdt hij de schelp waarmee hij Constantijn gedoopt zou hebben, aan zijn voeten of op een boek ligt een draak of een stier.

Hij wordt eveneens afgebeeld in verering voor Christus’ kruis, dat door de H. Helena* werd meegebracht. Een olijftak komt af en toe voor. Silvester heeft aan zijn voeten wel eens spelende kinderen: symbool voor het nieuwe jaar, het nieuwe begin. Ze verwijzen ook naar de drieduizend kinderen die Constantijn op aanraden van zijn priesters moest offeren om te genezen van zijn melaatsheid. De keizer weigerde echter en werd daarna door Silvester genezen. Silvester is patroonheilige van de langslapers (de draak), huisdieren (hij wekte een gestorven stier weer tot leven), van metselaars en van steenhouwers, die hij werk gaf tijdens de bouw van de oude Sint-Pietersbasiliek.
Hij werd aangeroepen voor een goed jaar.

Enkele weerspreuken;

• ‘Is Silvesternacht vriezig en klaar, wijst dit op een goed nieuw jaar.’
• ‘Silvesterwind met morgenzonneschijn geeft zelden goede wijn.

Feest van de Heilige Familie: zondag 26 december

Het gezin van Jezus, Maria en Jozef, is voor elke gelovige en bijzonder voor de gezinnen een echte school van het Evangelie.

In het klimaat van vreugde, dat eigen is aan Kerstmis vieren we op deze zondag na Kerstmis  het feest van de Heilige Familie.

Met liefde en erkentelijkheid groeten wij alle christelijke gezinnen waar dan ook., In deze tijd, wordt steeds meer en meer het gezin voorwerp van onbegrip en moeilijkheden, van allerlei aard waaruit de machten van het kwade het klassieke gezin verzwakken.

Elk gezin is geroepen huiskerk te zijn

Het Evangelie nodigt de gezinnen uit om het licht van de hoop op te vangen dat afkomstig is uit het huis van Nazareth, waar de kindertijd van Jezus zich afspeelde in vreugde en liefde. Jezus, die – zoals de evangelist Lucas zegt:–‘ toenam in wijsheid en welgevalligheid bij God en de mensen’ (Lc 2,52). Het gezin van Jezus, Maria en Jozef, is voor elke gelovige en vooral voor de gezinnen een echte school van het Evangelie. Hier bewonderen we de vervulling van het goddelijke plan om van het gezin een bijzondere gemeenschap van leven en liefde te maken.

Hier leren we dat elk christelijk gezin geroepen is “huiskerk” te zijn om code evangelische deugden te laten schitteren en in de samenleving om complex ook, het zuurdeeg van het goede te worden.

De kenmerkende trekken van de heilige Familie zijn: ingetogenheid en gebed, wederzijds begrip en respect, geest van offerbereidheid, arbeid en solidariteit.

Als gezin meewerken aan de schepping

Aan het voorbeeld en aan het getuigenis van de Heilige Familie, kan elk gezin kostbare wegwijzers ontlenen voor de levensstijl en de levenskeuzen en kan het kracht en wijsheid putten voor de weg van elke dag. Het gezin van Nazareth leren ons  kinderen te aanvaarden als een geschenk van God, ze voort te brengen en op te voeden en zo op een wonderlijke manier mee te werken aan het werk van de Schepper en  aan de wereld, door elk kind, een nieuwe glimlach te schenken. Het is in een verenigd gezin dat kinderen tot rijpheid komen door de betekenisvolle ervaring van de gratuite liefde, van de tederheid, van het wederkerig respect, en van wederzijds begrip, van vergeving en van de vreugde.

In het gezin de echte vreugde ervaren

De ware vreugde die men in het gezin ervaart, is niet voorbijgaand of toevallig. Het is een vreugde die vrucht is van de diepe eensgezindheid tussen mensen, die de schoonheid laat smaken van het samenzijn, van elkaar wederzijds bij te staan op de weg van het leven. Aan de grondslag van de vreugde is er altijd de aanwezigheid van God, zijn onthalende, barmhartige en geduldige liefde voor allen. Als de deur van het gezin niet opengaat voor de aanwezigheid van God en van zijn liefde, dan verliest het zijn eensgezindheid, overheerst het individualisme en dooft de vreugde.

Als het gezin daarentegen in vreugde leeft, de vreugde van het leven, de vreugde van het geloof, dan geeft ze die spontaan door, is het zout van de aarde en het licht van de wereld, is het zuurdeeg voor heel de samenleving.

Jezus, Maria en Jozef zegenen en beschermen alle gezinnen van de wereld, zodat in hen heersen: rust, vreugde, gerechtigheid en de vrede die Christus door zijn geboorte als geschenk voor de mensheid heeft gebracht.

Kerstgebed

God, het lijkt wel of veel schitterende woorden

Hun glans hebben verloren.

“Vrede op aarde en God met ons”

Oude woorden die met kerst in onze kerken klinken.

Wat zeggen ze ons nog in een wereld vol geweld

Waar mensen vol zijn van zichzelf

En waar geen plaats is voor God?

Hoe kunnen we voorkomen dat ze afgezaagd klinken?

Hoe kunnen we ze weer iets van hun oude glans teruggeven?

Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen erdoor geraakt worden

Licht zien en hoop krijgen?

Misschien door ze nieuw leven in te blazen met daden?

God help ons om het niet bij woorden te laten.

Geef dat er iets zichtbaar wordt van Uw Licht in de wereld van nu

Zodat mensen hoop krijgen en weer durven geloven

In wat u ons ooit beloofd hebt:

Een toekomst waarin het altijd licht zal zijn.

(Uit: Zeg het maar gewoon van Greet Brokerhof)

Uurregeling diensten Kerstmis 21 en Nieuwjaar 22

Vrijdag 24 december 2021, kerstavond
16u30: Membruggen, kerk Sint-Hubertus
17u: Lafelt, kerk Onze Lieve Vrouw van Lourdes
18u: Genoelselderen, kerk Sint-Martinus
18u: Vroenhoven, kerk Sint-Pieter en Sint-Paulus
18u30: Zussen, kerk Sint-Genoveva
19u: Moelingen
20u: Riemst-Heukelom, kerk Sint-Martinus
20u: Sint-Martinus-Voeren

Zaterdag 25 december 2021, kerstdag
9u: Herderen, kerk Sint-Jan Baptist
9u: Teuven
9u30: Vlijtingen, zondagskerk Sint-Albanus
9u30: Val-Meer, kerk Sint-Stefanus
10u: Sint-Pieters-Voeren
10u45: Kanne, kerk Sint-Hubertus
10u45: Zichen-Bolder, kerk Sint-Petrus en Laurentius
11u: Millen, kerk Sint-Stefanus
11u: ‘s-Gravenvoeren
11u: Moelingen

Zondag 26 december 2021, tweede kerstdag
8u: Val-Meer, kerk Sint-Severinus
9u:  Herderen, kerk  Sint-Jan Baptist
9u30: Vlijtingen, zondagskerk Sint-Albanus
10u: Sint-Martinus-Voeren
10u45: Kanne, kerk Sint-Hubertus
11u: ‘s-Gravenvoeren

Zaterdag 1 januari 2022, Nieuwjaarsdag
9u30: Vlijtingen, zondagskerk Sint-Albanus
10u45: Zichen-Bolder, kerk Sint-Petrus en Laurentius
18u: Membruggen, kerk Sint-Hubertus

Een Kind is ons geboren! Jes. 9,5

Zoals aanstaande ouders met veel verwachting uitkijken naar de geboorte van hun kind, zo hebben wij in de voorbije Advent vol verlangen uitgezien naar de nacht waarin de genade van God, bron van heil voor alle mensen, op aarde verschijnt (vgl. Tit. 2,11). Ja, in elke kerstnacht maakt God zich bekend en zichtbaar om met ons te zijn. Onze God, die voor velen een vraagteken is, altijd onbekend en soms helemaal uit het zicht verdwenen, laat zich kennen. Hij wordt mens en Hij krijgt een naam. Onder de mensen wordt Hij een heel kleine mens, een pasgeboren kind!

God wilde hulpbehoevend, als een pasgeboren kind ter wereld komen en zó wilde Hij zijn liefde aan de mensen bekend maken. Ja, Hij wilde als kind gedragen en gewiegd worden in de armen van zijn moeder. In de schoot van Maria werd het ritme van zijn hart bepaald door het kloppen van haar hart. Van haar kreeg Hij zijn leven als mens. En zoals elk pasgeboren kind komt Hij nu hulpeloos roepend tot zijn eerste adem. Nu ademt God hier bij ons en slaapt in tegen Maria’s borst. Het is met Maria dat God hier op aarde zijn eerste liefdesrelatie beleeft.

Vanaf die eerste kerstnacht verlangt God in Jezus met élke mens op aarde een liefdesrelatie aan te gaan. Want Hij is geboren voor allen en gegeven aan allen. Ja, die Jezus is ons aller Broeder geworden en dankzij Hem worden wij elkaars broers en zussen. Jezus, de universele broeder roept ons op en daagt ons uit om elkaar te ontdekken als broers en zussen. In Jezus toont God zich helemaal aan onze zijde. Nu kunnen wij niet anders dan ook aan de zijde te staan van onze medemensen, in het bijzonder van allen die lijden, die kwetsbaar of arm zijn, van allen die gebukt gaan onder zorgen of eenzaam zijn.

Graag wens ik u open ogen voor het wonder van Gods ongeëvenaarde liefde en ook open oren voor de Blijde Boodschap die mag klinken voor alle mensen van goede wil. Dat onze mond dan de taal van de liefde mag spreken, dat onze handen gevuld worden met Gods overvloed, dat onze voeten wegen gaan van vrede en dat ons hart mag branden van vreugde… Dat wens ik u van harte, een gezegend Kerstfeest!

Eric Reynders

Deken Tongeren

Voorgaan in gebed – basiscursus gebedsleider

Samen bidden als gelovigen

Waar gelovigen samen willen bidden, is er altijd iemand die dit gemeenschappelijk gebed zal leiden… Als wij op de Dag van de Heer de eucharistie vieren in de zondagskerk van de pastorale eenheid is de priester de voorganger. Deze eucharistieviering op zondag is hoogtepunt en bron van christelijk leven.

Er is méér dan de eucharistieviering

Terecht echter voelt iedereen sterk aan dat het samen bidden niet tot de eucharistie alleen beperkt kan blijven. Van oudsher is er in de Kerk een rijkdom aan vormen van gezamenlijk gebed. Ook vandaag, mee onder invloed van de veranderingen in het pastorale landschap, is het van groot belang in te zetten op een zogenaamde brede gebedscultuur in de pastorale eenheden en geloofskernen. Wij kunnen hier denken aan gebedsvieringen in Advent en Veertigdagentijd of op een andere dag in het liturgisch jaar of bij een bepaalde gelegenheid  zoals het patroonfeest van de kerk, maar ook een morgen- of avondgebed, een bijbelwake of een eucharistische aanbidding.

Wie is er geroepen?

Ongetwijfeld is er in de pastorale eenheid ruimte en aandacht voor zo’n gebedscultuur onder allerlei vormen van liturgie en gebed. Als je je geroepen weet om voor te gaan in het gebed en je bent zelf een biddende man of vrouw, neem dan gerust contact op met een diaken of priester voor een vrijblijvend gesprek over de opleiding tot gebedsleider.

Korte inhoud van de cursus

In de basiscursus gebedsleider “Voorgaan in gebed” worden de mogelijkheden voor een brede gebedscultuur verkend en worden belangrijke liturgische grondinzichten aangereikt. Daarnaast is er specifieke aandacht voor de grondhouding van de gebedsleider. Als oefening wordt er  In klein groepsverband een gebedsviering uitgewerkt. Een gebedsviering met zending sluit de cursus af.

Praktisch

De cursus vindt plaats op 13, 20 en 27 januari, op 3 en 10 februari en op 10 maart, telkens van 19.00 uur tot 22.00 uur in het Pastoraal Centrum-Seminarie, Tulpinstraat 75 te Hasselt. Inschrijven is enkel mogelijk via de parochiepriesters of pastoor-moderator.