Lourdes 2022 – Verslag fietstocht Pastoor Tony Poorters – Deel 3

Bedevaartsdagen in Lourdes

Woensdagavond 13 juli 2022 werd ik hartelijk verwelkomd door de bedevaarders in hotel “National”.

‘s Anderendaags heeft diaken Paul Gielen, de verantwoordelijke van de Limburgse bedevaart, me kort voorgesteld als fietspelgrim en dit aan de ganse groep van 400 Limburgse bedevaarders.

Eigenlijk wilde ik niet zoveel aandacht op mij gericht, want vooreerst was het mijn bedoeling om de vijf komende dagen volop “gewone bedevaarder” te zijn.

Maar zie, de vermoeidheid speelde parten, en ik miste die eerste namiddag al half de openingsviering in de Bernadette-kerk. Wel kreeg ik er het thema 2022 mee: “Allezdireauxprêtres…” “Ga aan de priesters zeggen dat zij hier een kapel moeten bouwen en processie houden…”

Bernadette heeft deze woorden van Onze-Lieve-Vrouw getrouw doorgegeven aan haar pastoor… en door haar vastberadenheid, ondanks allerlei tegenkantingen, heeft zij die wonderlijke ommekeer bekomen bij priesters en gezagsdragers en is Lourdes uitgegroeid tot bedevaartsoord met kapellen en processies, en dit sinds 1858.

In de parochiebladen van het dekenaat Tongeren verscheen (in nummer 32) al een mooi relaas over de Lourdesbedevaart 2022 van de hand van eredeken Rik Palmans. In Lourdes krijgen de zieken een ereplaats, zien we verpleegsters, brancardiers en vele jongeren met grote zorgzaamheid de zieken en ouderen omgeven. Er heerst een sfeer van ingetogen vreugde in het heiligdom, die deugd doet aan het hart.

Mooie vieringen en vreugdevolle sfeer

De vieringen waren prachtig, vooral de internationale zondagsmis in de onderaardse Pius X-basiliek; het evangelie over “de barmhartige Samaritaan”, werd er voorgelezen door diaken Noël Heynickx van Bree.

Onze bisschop Patrick Hoogmartens was de eerste twee dagen in Lourdes; hij ging voor bij de viering aan de grot en werd geflankeerd door bisschoppelijk vicaris Bart Coenegrachts, die de homilie verzorgde in de vieringen.

Maria spreekt tot Bernadette

Wat ik onthouden heb: Onze-Lieve-Vrouw sprak Bernadette aan met de beleefdheidsvorm “vous”. Maria gaf waardigheid aan dat kleine ongeletterde meisje, deed haar groeien tot een “leerling missionaris” die de boodschap doorgaf aan de priesters. De figuur van Bernadette werd ook nog eens mooi uitgebeeld in een ontroerende musical die velen van de bedevaarders hebben mogen meemaken.

Terugreis

Bent u ook met de fiets terug naar huis gereden?, zo kreeg ik de vraag achteraf.

Neen, neen. Dank zij de goede zorgen van diaken Paul Gielen mocht ik hem met de trein mee. En hijzelf bracht hem nadien, met zijn auto, ‘ongedeerd’ naar Kloosterstraat 7 in Bilzen. Ook al speelde de hitte ons wat parten op de terugreis, toch overheerste een dankbare tevredenheid bij de ruim 50 bedevaarders uit Bilzen en Munsterbilzen, en ook bij alle 410 mensen die deze Limburgse Lourdesbedevaart 2022 meemaakten.

Dankbare fietspelgrim

Twee maanden later intussen, schrijf ik enkele beschouwingen bijeen. Vooreerst ben ik blij om deze fietstocht te hebben kunnen volbrengen. De afstand was iets meer dan 1.400 km over, hoofdzakelijk over wegen zonder fietspad, zonder één mankement aan de fiets, ik heb zelfs geen band hoeven op te pompen ! Dank u fietsenmaker !

Gezondheid en conditie waren zonder meer goed; eigenlijk was ik verwonderd dat ik met mijn 71 jaar nog afstanden kon overbruggen tussen 100 en 160 km, en dat over glooiende wegen. ’s Avonds was ik natuurlijk vermoeid, ook omwille van de toenemende hitte; elke namiddag hield ik bewust een uurtje siësta en reed ik in een hemd met lange mouwen, als voorzorg tegen de felle zon. Geen drup regen, de wind veelal in de rug, geen valpartij of pech, alles veilig in het verkeer, fijne ontmoetingen onderweg, weinig of geen gevaarlijke situaties moeten trotseren.

Ik mocht me gelukkig prijzen om telkens veilig onderdak te vinden. Dank aan priester Christophe Rouard in Malonne, aan de gastvrije mensen van het lieflijk hotelletje in de Franse Ardennen en aan de Zusters te Ruillé-sur-Loir: bij hen had ik mijn verblijf vooraf gereserveerd. En verder was het onderweg elke avond een dankgebed om Gods Voorzienigheid, want steeds vond ik een geschikt hotel tot in de “National” te Lourdes, waar Theo en Annie me opwachtten met een reiskoffer vol frisse kleren.

Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, bid voor ons

Op mijn 11-daagse tocht heb ik het voorrecht gehad om prachtige kerken en kathedralen te bezoeken, en om me echt pelgrim van Maria te voelen. De grote intenties van mijn bedevaart, – in het dagelijks rozenkrans gebed op de fiets -, waren de gezondheid van mijn broer Herman en van mijn neef priester Tony Schildermans en ook mijn opdracht als pastoor.

God verhoort niet altijd ons gebed zoals wij zouden willen, maar in zijn wijsheid schenkt Hij ons nieuwe levenskracht en diepe verbondenheid, verder dan lijden en dood.

Moeder Maria, Onbevlekt ontvangen en ten hemel opgenomen, Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, blijf ons, uw mensen onderweg, nabij.

Uw dankbare pelgrim Tony

Ingezonden door Pastoor Tony Poorters

Collecte Wereldnoden – 24-25 september 2022

Jaarlijks worden vele mensen getroffen door natuurrampen allerhande, o.a. orkanen, overstromingen, mislukking van de oogst door droogte of wateroverlast. Daarbij komt nog de oorlog in vele landen, die dood en ellende brengt. De gevolgen ervan zijn groot, vooral voor de kinderen. Met deze collecte willen de Belgische bisschoppen onmiddellijk hulp bieden zodra de nood in de wereld zich voordoet.

Lourdes 2022 – Verslag fietstocht Pastoor Tony Poorters – Deel 3

Op de fiets naar Lourdes – Deel 3

Van Angoulême tot Bergerac

 ’s Morgens bezoek ik, na een flinke klim, het centrum van Angoulême, maar op deze maandagmorgen 11 juli, is de kathedraal Saint-Pierre nog niet open… Wel bewonder ik de mooie westgevel en daal dan de heuvel af waarop de stad is gebouwd, richting Bergerac, pal zuidwaarts.
Van de Charente gaat het naar het dal van de Dordogne over heuvelachtige wegen en met de landbouwers bezig met de graanoogst.
Hoe zal ik deze namiddag de hitte trotseren? Ik geeuw “tegen de sterren op”, snak naar een koele drink en wil niets liever dan me neervlijen in het gras; en dat doe ik ook bij een mooie kapel en een koel waterbekken aan een bron… maar ik moet verder en hijs me weer in het zadel. Daarbij denk ik aan hen die het nog moeilijker hebben dan mij, bijzonder aan de zieken voor wie ik deze bedevaart elke dag bid.
Na 115 km arriveer ik in Bergerac om 18 uur. Een lekkere ijscrême heb ik wel verdiend en ook een rustig bidmoment in de “Notre Dame”. Op mijn hotelkamer, na het avondeten, schrijf ik op een klein kartonnen kaartje de reisroute voor de volgende dag.

Van Bergerac tot Lourdes in twee dagen

Ik kies voor de richting Agen de minder drukke baan via Villeréal. Daar bezoek ik de Notre-Dame-kerk, van buiten een versterkt kasteel, maar binnenin een echte parel. Verder nu, want het wordt al warm!
Villeneuve-sur-Lot, na 66 km, is goed voor een stevig middagmaal. Het wordt af en toe lastig, want stevig bergop. Maar dan wacht een mooie afdaling van 10 km tot Agen, stad aan de Garonne.
Nu kies ik wél de grote baan RN21, en steek de Gers over, rivier die de naam geeft aan het departement dat ik in Astaffort binnenrijd. Daar klop ik aan bij het enige hotel dat open is… De dame die me vriendelijk ontvangt, moet me helaas melden: “au complet”. Ze geeft me wel het telefoonnummer van een hotel in Lectoure, 20 km verder. Dankzij haar lukt het me te reserveren in “Hôtel de Bastard”. Om 20.50 uur en met 139 km op de teller kom ik aan, moe maar gelukkig. Morgen, als het God belieft, haal ik Lourdes !

Ontbijten, buiten aan het zwembad van het hotel, en met zicht op de kathedraal in de ochtendzon, dat is toch heerlijk!
De “Cathédrale Saint-Gervais et Saint-Protais” van Lectoure is de moeite waard. Een beetje jammer is het lawaai – 08.30 uur- dat werklieden maken bij het plaatsen van een podium voor een concert op 14 juli in deze kerk. De stilte die past bij een gebed, vind ik wel in de imposante “Saint-Laurent” van Fleurance, stad die zich ook klaarmaakt voor “lequatorzejuillet”.
Ik volg de RN21, die de vallei van de Gers volgt. Sinds gisteren benut ik deze drukke baan, omdat er langs de volle witte lijn een redelijk brede strook is, waar je als fietser je veilig voelt, ook wanneer een vrachtwagen voorbij dendert.
Op deze laatste dag van mijn pelgrimstocht is de kathedraal van Auchnog een mooi geschenk. De indrukwekkende westgevel met 2 torens nodigt uit om binnen te treden en “Notre Dame” te eren. Ik bid opdat ik vandaag Lourdes, veilig en wel, mag bereiken.

Vooruit, want het is al bijna 12 uur en nog maar 37 km ver! Geen vlakke weg meer, maar af en toe een lange helling die op deze rechte baan, wel erg indrukwekkend opdoemt vanuit de verte.
Een eenvoudig wegrestaurant bij “Les Trouettes” zal me kracht moeten geven tot deze avond. Ongeveer één uur later ben ik weer op weg…Heet is het! Ik zie verbrande bomen bij een afgestookt akkerveld.
Het is af en toe stevig klimmen om Mirande en Miélan voorbij te rijden. Het bord, “Vous entrez dans les hautes Pyrénées”, geeft nieuwe impulsen… het is 17u07 en 80km heb ik afgelegd.
Rabastens-de-Bigorre leidt me langs een snelstromende beek en een kaarsrechte baan naar Tarbes. De RN21 leidt richting Lourdes, maar ik stoot weldra op het bord “Autoroute”: verboden voor de fietser! Het wordt “een gesukkel” om de goede weg te vinden… Uiteindelijk lukt het me, maar wel met een ferme omweg en een serieuze vertraging van anderhalf uur.

Het is nog licht wanneer ik om half tien Lourdes binnenrijd.
De eerste bekende personen van de Limburgse bedevaart die ik ontmoet zijn Gert en haar gezin uit Peer. Wij zijn blij verrast elkaar te zien… Weldra ben ik aan de deur van Hôtel National en word er verwelkomd door de bedevaarders uit Bilzen en Hoeselt.
Gezond en wel, veilig aangekomen. Dank U, Lieve Heer. Dank U, Moeder Maria om uw bescherming. Dank aan allen die me begeleid hebt met uw gebeden.

Er volgt nog een vierde deel: Bedevaarder in Lourdes

Ingezonden door Pastoor Tony Poorters