De manier waarop wij Hemelvaartsdag vieren moet uitwijzen of wij Pasen en de verrijzenis van Jezus begrepen hebben of niet. Hemelvaart is immers geen afzonderlijke gebeurtenis en wij hoeven ons vandaag het hoofd niet te breken over de vraag: hoe moet je je dat voorstellen, die hemelvaart van Christus? Wij zijn toch niet naar de kerk gekomen om ons hoofd te breken maar om feest te vieren. Waar hemelvaart goed gevierd wordt, daar worden de mensen blij, daar putten zij nieuwe moed, daar groeit een groot vertrouwen en daar vergeten zij hoe angstig en onzeker zij de toekomst tegemoet zien.

Pasen, Hemelvaart en Pinksteren zijn eigenlijk maar één gebeurtenis. Pasen spreekt van nieuw leven, van een nieuwe aarde, van de uitstorting van Gods Geest. Het Rijk Gods is aangebroken, de dood is overwonnen: ‘Zie Ik ben bij u alle dagen’. Maar omdat dit paasgebeuren zo geweldig groot en allesomvattend is, is men begonnen dit te omschrijven, bepaalde aspecten ervan apart te beschouwen, zoals de hemelvaart, de nederdaling van de heilige Geest.

De voorstelling over hemelvaart wordt pas moeilijk als je dit verband tussen Pasen en Hemelvaart niet meer ziet, als je daar een aparte gebeurtenis van maakt. Hemelvaart op zich gezien zou betekenen: een bedroefd afscheid van Jezus en de angst van de apostelen voor het alleen zijn. Maar als je dit alles ziet vanuit het paasgebeuren dan is Hemelvaart niet een einde, maar een begin, geen afscheid maar een aankomst: Christus heeft zijn doel bereikt. De nieuwe wereld, die God in de paasnacht in het leven riep, is nu in werking getreden. Je zou het zo in het kort kunnen samenvatten: hemelvaart betekent niet een opstijgen van Jezus van de aarde naar een verre hemel, maar nederdaling van de verre hemel op deze aarde, dank zij Jezus.

Hemelvaart is geen kwestie van ruimtevaart, maar het gaat om ons. ‘Gaat uit over de hele wereld’, zei Jezus, ‘en verkondigt het evangelie aan heel de schepping’. En deze opdracht geldt voor ons allemaal. Als hemelvaart de nederdaling van de hemel op aarde betekent, dan gaat het daarmee als met een emmer vol water, die je op de grond uitgiet. Het water heeft niets vluggers te doen dan zich naar alle kanten uit te breiden.

Christus wil de hemel van de verrijzenis niet anders op aarde brengen dan door onze inzet. Wij staan daardoor niet voor een hopeloze opgave om deze wereld te redden, wij zijn als het ware alleen het water dat Jezus uitgiet, waardoor deze vervuilde wereld nieuwe levenwekkende voedingsstoffen worden aangeboden.

Als wij zo gelovig Hemelvaart willen vieren, dan is het een feest van hoop en vreugde. Want vanuit het paasgebeuren verkrijgt onze inzet voor het behoud van de schepping, voor vrede en gerechtigheid in deze wereld kracht en vertrouwen. Het is zijn verrijzenis die Jezus ons in handen legt, opdat wij ze aan heel de schepping meedelen, en bij deze opgave zijn wij niet alleen, want de Heer Jezus, die zit aan de rechterhand van God, zal kracht schenken aan onze woorden en daden, zodat de wonderen niet zullen uitblijven.