Feestdag: 31 juli

Stichter van de jezuïetenorde. In 1491 werd hij geboren als Inigo López de Loyola, in een adellijke familie uit Spaans Baskenland. Zijn militaire carrière eindigde vroegtijdig door een verwonding aan zijn been bij het beleg van Pamplona. Tijdens zijn genezing kwam hij tot inkeer en ging op pelgrimstocht naar Onze-Lieve-Vrouw van Montserrat. Na studies in Barcelona en Parijs richtte hij in 1534 met enkele vrienden – onder wie Franciscus Xaverius – in laatstgenoemde stad de jezuïetenorde op (Sociëteit van Jezus), die een uiterst belangrijke rol zou spelen tijdens de Contrareformatie. Hij was generaal van de orde tot aan zijn dood in 1556. Ignatius wordt voorgesteld met een hoog voorhoofd, een streng gezicht en (vaak) een korte baard. Hij is gekleed in zwarte toog en mantel of in misgewaad, met het monogram IHS op de borst, boven het hoofd of op een boek. Een enkele keer staat hij op een draak of duivel, symbool van de ketterij (protestantisme). In de hand houdt hij een schriftrol of een regelboek en een kruisbeeld. Soms is het boek geopend op de tekst In hoc signo vinces (IHS, ‘In dit teken zult gij overwinnen’). Ook een doodshoofd komt voor, een vlammend hart doorboord met drie spijkers, een borstkuras (militaire verleden) of een wereldbol (op godsdienstig vlak zouden de jezuïeten de hele wereld veroveren). Bekend is de scène waarbij hem een kruis dragende Christus verschijnt, zoals bij de H. Johannes van het Kruis. Dat zou gebeurd zijn in 1540, toen hij in Rome was om zijn orde te laten goedkeuren. Hij wordt eveneens afgebeeld samen met twee andere jezuïeten, de HH. Aloysius van Gonzaga en Johannes Berchmans.

Ignatius’ voorspraak werd afgesmeekt tegen koorts, klierziekten, pest, vlooien, zielenleed, tovenarij en wolven – omdat zijn gebed tegen een wolvenplaag in het dal van Piemonte daadwerkelijk hielp. Hij is de patroonheilige van soldaten, zwangere vrouwen en kinderen. Ignatius van Loyola overleed in Rome in 1556 en werd heilig verklaard in 1622.