Pasen

apr 12, 2020

Met Pasen vieren we het hoogtepunt van de gelovige jaarcyclus, ook al lijkt dit voor veel mensen de nacht van Kerstmis, gezien het grote aantal kerkgangers in meestal meerdere vieringen. Het is ook zo knus en romantisch met dat Kind in de donkerste tijd van het jaar.

Hoe anders is het met Pasen. Zo is de Paaswake geen veredelde vorm van een vooravondmis. Onze hang naar goedkope aanbiedingen moeten we hier laten varen. De nacht van Pasen wil dát zijn, waarvoor de mens van deze tijd geen tijd wil nemen: alle tijd nemen en de nacht doorwaken tot het licht aanbreekt. Dat vraagt meer van ons dan normaal op zaterdagavond onze zondagsplicht vervullen. Wie de Paaswake echt wil vieren moet zijn klok en zeker zijn gsm thuislaten en op niets anders wachten dan op de verkondiging van de Opstanding van de Heer, het hernieuwen van de doopbeloften en het vieren van de Eucharistie.

Overal ter wereld wordt het onbegrijpelijke mysterie gevierd van de Verrijzenis van Jezus.

In vele talen wordt de paasvreugde uitgezongen: “De Heer is waarlijk opgestaan, alleluia!”

Zolang we over een mysterie zingen zijn er geen grote problemen. Anders wordt het als wij er nuchter over gaan nadenken. Dan komen de vragen, want wat de Schrift ons verhaalt over Paasmorgen is niet helemaal goed in kaart in kaart te brengen.

Er wordt verteld over vrouwen die het graf bezoeken, over enkele leerlingen die een leeg graf aantreffen en met verwarrende verhalen thuiskomen. Schilders van alle eeuwen hebben geprobeerd dit geloofsgegeven vast te leggen in een voorstelling van het gebeuren. Als we alles zouden willen weergeven, lijkt het meer op een modern schilderij: een beweging van door elkaar schietende lijnen. Door ons leven met zijn vaak donkere kanten, schiet een lijn van licht, het licht van Pasen.

In de verrijzenis van Jezus heeft God een correctieteken geplaatst in ons leven met zijn goede en kwade dagen, zijn vreugde en verdriet, kruis, lijden en dood. Heel het leven van Jezus was een duidelijk “neen” aan lijden en dood. Hoe hard wij het ook te verduren krijgen, er is altijd een nieuw begin mogelijk. Er is een weg dwars door lijden en dood heen. Zelfs van dat meest zwarte gat in ons leven, de dood, is de loodzware steen weggenomen, dankzij Jezus Christus, gestorven en verrezen.

Laten we Hem vieren, wakend in de paasnacht, Hem gedenkend op paasdag, als de duisternis van de nacht verdreven is door het Licht. Moge dat Licht ons beschijnen, in ons doen en laten, in heel ons leven, zoals dit gezongen wordt in de jubelzang van de Paaswake. Ook in deze moeilijke dagen: zalig Pasen!