Een overweging bij Allerheiligen.

 

Ik kreeg 400 woorden om iets neer te schrijven bij het feest van Allerheiligen. Een uitdaging!

Ik moest denken aan wat er de laatste jaren gaande is in onze samenleving. Lonen van mensen zijn duur. Dat betekent dat het geleverde werk hoogstaand moet zijn, perfect moet zijn. Het is zo duur dat we ons geen gepruts kunnen veroorloven. Mensen worden er gek van. Voortdurend de hoogste kwaliteit leveren is niet vol te houden. Dat geldt ook voor het onderwijs. Ministers vinden dat de kwaliteit achteruit gaat, daar moet iets aan gebeuren. De lat moet hoog liggen, dat is het adagio.

 

Moet het ‘perfect’ zijn, of is ‘heilig’ niet goed genoeg?

Inderdaad, het lijkt vanzelfsprekend: als je de loodgieter bij roept, dat dan de kraan, na zijn bezoek, niet meer lekt. Als je van de chirurg een nieuw hart krijgt, dan mag je verwachten dat het dan, minstens toch een tijdje, goed blijft kloppen.

Inderdaad, je mag verwachten dat de postbode brieven in de juiste bus dropt en aan het eind geen post meer over heeft. Inderdaad, de landbouwer zorgt voor brood, voor vlees, voor suiker, groenten en fruit. En ja, je mag verwachten dat het kwaliteit heeft, dat het gezond is, dat het groot en klein van nut is, en vreugde schenkt.

Inderdaad, het is je taak, je opdracht en als het je werk is, dan doe je het goed.

Maar voor mij blijft de vraag: “Moeten we zo de nadruk op perfectie leggen dat mensen er onder door gaan, een burn out meemaken?” en verder, “wat zegt de bijbel over perfectie? Ik kom dat woord niet tegen. Wel hoor ik een weerkerende oproep om ‘heilig’ te worden!”

 

Liefde een meerwaarde

De bijbelse bril voegt een dimensie toe: die van de Liefde …

Wat ook je kunde is, … is er ook liefde? Dat is de diepe vraag!

Liefde is de menselijke capaciteit om buiten jezelf te treden en om in de ander een ‘voller’ bestaan te vinden.

Dat is de uitdaging: ‘boven jezelf uitstijgen om zelf voller te leven’. (Fratelli tutti Hfdst 3, 89-90)

Hoe doe je dat? Kun je dat leren? Leren we dat aan onze kinderen? Stimuleren we ze om de ander te leren kennen, ook de verre ander, ook de vreemde ander. Stimuleren we ze om met de ander in gesprek te gaan? Geen egocentrische onlinepraatjes (chats), maar  echte gesprekken, diepe relaties, openheid, gastvrijheid.

We zijn niet perfect … en maar goed ook. We zijn mens, geroepen tot heiligheid.

En wat is heilig? “Boven jezelf uitstijgen om zelf voller te leven!”