“Zij werden allen vervuld van de H.Geest en begonnen in vreemde talen te spreken, naargelang de Geest hun te vertolken gaf”. (Hand. 2,4).

Wat we met Kerstmis vieren, weet bijna iedereen. Pasen wordt al moeilijker, blijkt uit onderzoeken. Pinksteren krijgen nog minder mensen goed verwoord. Net zoals Hemelvaart wordt Pinksteren wel gretig aangegrepen voor een paar extra vrije dagen, verder niets voor de meeste.

De verhalen over Pinkstermorgen in Jeruzalem vertellen dat de apostelen die dag door iedereen worden verstaan. Ik denk dat iedere priester een taal hoopt te spreken en te schrijven die iedereen verstaat, maar dat lukt helaas niet altijd Hoe en wat vertel je bijvoorbeeld over Pinksteren, zodat mensen dat feest verstaan en er iets mee kunnen doen?

Pinksteren is een beetje Pasen, ook een feest van de opstanding. De apostelen staan namelijk op uit hun verdriet om het verlies van Jezus. Ze hebben samen biddend, samen pratende- zo vertelt de Bijbel- vrede leren hebben met zijn dood en ze zijn opgestaan om over Hem en zijn idealen te gaan spreken. Ze stonden op en gingen naar buiten. De Geest maakte hun tongen los en iedereen had er blijkbaar oren naar. Iedereen verstond, iedereen begreep waar het Jezus om te doen was: mensen verzoenen met zichzelf, met elkaar en met God: “Als ge iemand zonden vergeeft, dan zijn ze vergeven.”

Dat is misschien wel de grootste gave, die de heilige Geest ons kan schenken in deze tijd: vergeving. Hoeveel relaties lopen niet vast, hoeveel bitterheid is er niet omdat mensen te zeer op hun eigen gelijk en hun strepen blijven staan en van vergeving niets willen weten. Een oude kerkelijke hymne ‘Veni, sancte Spiritus’, zegt:

Kom, heilige Geest, met uw licht. Vader van de armen, licht voor onze harten, lieve trooster van mijn ziel, keer het donker om in licht, maak wat koud was warm, en al wat oud was weer als nieuw.