EEN KIND IS ONS GEBOREN

Samen vieren we in deze donkerste tijd van het jaar het feest van het Licht, Jezus het kind in de kribbe.

Een kind heeft altijd iets vertederends, dus ook het kind uit het kerstverhaal met die wonderlijke voorgeschiedenis, zijn geboorte in een stal, de herders met hun schapen. Die taferelen hebben de eeuwen door mensen geïnspireerd tot beeldrijke schilderijen en grootse muziekstukken, maar ook met volksverhalen en liederen die het gevoel raken.

De geboorte van dit kind is het begin geweest van een godsdienst, die veel betekend heeft en dit nog doet. Er moet dus iets bijzonders aan de hand zijn met de geboorte van dit kind. Achter dit kind zien we ook de jonge man van rond de dertig, die vond dat dingen veranderen moesten en die het niet liet bij woorden alleen. “Hij kwam op de aarde en droeg zijn kruis”, zo zingt een frisse kinderstem met Kerstmis. In dit eenvoudige lied klinkt al veel door van wat dit kind zal gaan betekenen. Jezus zal later verkondigen: “Bemin God en je naaste als jezelf’ en “Heb je vijanden lief. Bid voor wie u haten” Dat is de boodschap van deze vredevorst en dat komt aan onze huid, raakt onszelf.

Als het kerstkind er alleen mag zijn voor veertien dagen had het beter niet geboren kunnen worden. Kerstmis alleen is leeg als je niet meegaat door de Goede Vrijdag naar Pasen. Niet alleen door mee te vieren, maar ook door het toe te laten in je eigen leven. Dan zullen in mijn en uw leven blinden gaan zien, doven horen, lammen lopen, armen een dak boven hun hoofd krijgen.