Een toekomst samen
Met 18 koppels waren we op 25 januari in de mooie Sint Stefanuskerk in Hoeselt voor een ontmoeting met verloofden. Allemaal koppels die de komende maanden voor de kerk gaan trouwen. Verder waren er 6 priesters of diakens die in deze vieringen zullen voorgaan. Enkele koppels hadden zich verontschuldigd. Ze kwamen uit het hele dekenaat van Teuven tot Widooie.
Na een welkomstwoord van deken Eric Reynders beleefden we samen met Els Agten van de dienst voor gezinspastoraal een aangename en leerrijke namiddag. Alle werkmomenten liepen tussen de koppels. Na een gesprekje rond de motivatie; “waarom trouwen we voor de kerk?”, was de grote leidraad het verloop van de huwelijksviering. We vertrokken, zoals dat hoort, aan de deur. Hoe doen we dat? Wat drukken we daarmee uit? Na een persoonlijk welkomstwoord kunnen we in onze huwelijksviering plaatsmaken voor een moment van vergeving; uiteindelijk zijn we kwetsbare mensen die leven van telkens nieuwe kansen. Daarna gaven we aandacht aan de woorden die zullen klinken op onze huwelijksviering. Wat vinden we belangrijk, waar leven we van, wat willen we extra in de verf zetten? En natuurlijk, hoe kan de bijbel onze inspiratie versterken?
Daarna stonden we stil bij het meeste eigen moment van een huwelijksviering; de trouwgeloften. Wat is daarin belangrijk? en hoe maken we ze persoonlijk? Koppels konden als eens op de twee “trouwstoelen” gaan zitten en elkaar in de ogen kijken.
Iedere stap werd telkens per koppel besproken. Tenslotte was er aandacht voor gebeden, voor de ringen en de huwelijkskaars en voor de huwelijkszegen. Tot slot staken we een kaars aan bij het beeld van Maria en spraken een gebed uit voor een zinvolle voorbereidingstijd, een mooie huwelijksviering en natuurlijk voor een liefdevol huwelijksleven.
Er werden nog wat afspraken gemaakt met de voorgangers en daarna ging iedereen toch wel met een blij en hoopvol gevoel naar huis. Mooi! Er zijn nog steeds koppels die een christelijk huwelijk belangrijk vinden. De motivatie verschilt allicht. Maar toch, het is een teken van hoop.
Kris Buckinx
