Ter gelegenheid van de laatste misviering van pastoor Stassen in Moelingen wilde Mulingia, het gemengd zangkoor van de parochie, zijn spirituele herder en collega-zanger op de gepaste manier uitwuiven. Daarvoor had het koor een speciaal repertoire samengesteld, waarbij vooral de laatste liedjes heel toepasselijk waren: “Tell the Lord how thankful you are”, “Zacht en sterk” en “There’s one more song”.
Een omvangrijke groep misdienaars maakte het geheel nog wat feestelijker.
Op het einde van de viering sprak Jean Duijsens, voorzitter van Mulingia, enkele woorden om pastoor Stassen te bedanken voor de 18 jaar dat hij de priester van Voeren is geweest én een trouw koorlid.
“Wij weten nu, meer dan ooit, hoe rijk we zijn een liefdevolle pastoor in ons midden te hebben gehad die in alle eenvoud met een gouden hart en niet aflatende inzet er steeds voor ons was om geluk en verdriet te delen.
Wij weten hoe rijk wij zijn een bezielende herder te hebben gehad in onze geloofsgemeenschap die intussen 18 jaar lang is voorgegaan in de liturgische vieringen in onze parochiekerk.
Ook ons zangkoor weet hoe rijk we zijn omdat we al die tijd hebben kunnen rekenen op zijn prachtige tenorstem.
Het is alom bekend dat pastoor Stassen graag zingt en dat hij elke gelegenheid te baat neemt om zijn stembanden in conditie te houden.
Het begrip “leesmis” (viering zonder zang) komt niet voor in zijn woordenschat, want als er geen koor is om de mis op te luisteren, maakt hij gretig van de gelegenheid gebruik om a capella enkele gepaste maar dikwijls voor de koorleden minder of ongekende liederen uit “zingt Jubilate“ te zingen.
Beste lieve mijnheer pastoor, morgen begint voor u een nieuw leven, het leven van een gepensioneerd priester die intussen in Genk woont dicht bij broer en zus.
Maar al bent u binnenkort geen Voerenaar meer, de vriendschap die u hier hebt opgebouwd blijft onverwoestbaar bestaan en we hopen u dan ook in de toekomst nog regelmatig in Voeren te mogen spotten.”
Daarna kreeg pastoor Stassen van het koor als aandenken een pentekening van de Moelingse parochiekerk. Hij was aangenaam verrast en liet dat ook duidelijk blijken. Hij vertelde zelf in zijn slotwoord dat hij de 18 jaren in Voeren met veel plezier heeft doorgebracht.
