MOEDERDAG: De mooiste bloem

Een moederhart staat altijd in bloei. Het is een bloem met vele kleine blaadjes, begoten met vreugde, maar ook met verdriet, zodat soms de stengel wat gaat buigen. Maar net op tijd krijgt die bloem de kracht om zich weer op te richten, om open te staan voor man en kinderen; om te blijven groeien en haar kroost met stuifmeel te bedekken, opdat ook zij tot prachtige bloemen zouden open bloeien. Ze zal haar blaadjes vouwen en bidden voor die kleine knopjes die nog moeten ontluiken, opdat wanneer haar het aardse leven is vergaan, er immer prachtige bloemen zullen staan.

Proficiat aan alle moeders!

Gebed voor Moeder­dag

Goede God,

vandaag willen wij

Uw zegen vragen voor alle Moeders.
We hebben veel aan onze moeders te danken:
liefde, warmte, zorg, be­trok­ken­heid
en vele moeders hebben het geloof doorge­ge­ven.

In dank­baar­heid daarvoor

bid­den we voor alle Moeders,
op de voor­spraak van onze moeder Maria,
om voorspoed, vreugde, geluk
liefde voor hun gezin
liefde voor hun roe­ping,
liefde voor U.

We denken vooral
aan alle moeders
die door hun leef­tijd of ge­zond­heid
hun kin­de­ren en klein­kin­de­ren
niet kunnen ontmoeten
in deze Corona-tijd.
Dat de Heer hun nabij moge zijn
en hen zal vervullen
met gees­te­lij­ke kracht
en met vrede.

Ook voor de moeders bid­den wij
die niet meer onder ons zijn
en die we missen.
Mogen zij in vrede zijn bij de Heer
en dat wij het leven
en het goede voor­beeld van hen
niet zullen vergeten
en ons erdoor laten in­spi­re­ren.

Meigedachten

Nu de vaccinaties gestaag (maar traag) vorderen kijken we met z’n allen uit naar een blije mei met wat meer contactmogelijkheden. En toch zal het nog een maand van geduld en coronavoorschriften worden. Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Kon iemand maar zeggen hoe lang die tunnel is ….

Mariamaand

Wie mei zegt, zegt Maria. Voor de gelovigen dan toch. Overal zien we weer de versierde Mariakapelletjes, een onweerstaanbare traditie. In de kerken krijgen de Mariabeelden en –altaren een weelderige tooi van bloemen en zouden er vele bedevaarten georganiseerd worden. In groepen zal dit jaar nog moeilijk zijn maar individueel is dat wél mogelijk en zal het ontegensprekelijk ook gebeuren.

In de basiliek zal de ‘Oorzaak onzer Blijdschap’ weer onder de hortensia’s bedolven worden, spreekwoordelijk dan toch. Want de eerste reacties op het voorstel voor samenaankoop van bloemen zoals verleden jaar, kreeg begin april al stevige respons. Dat laat het beste verhopen. Maria, de moeder die ons verbindt met Jezus, verdient alle eer en dankbaarheid.

Drukke feestmaand

Een vluchtige blik op de kalender laat verstaan dat mei ook een echte feestmaand is. Normaal zouden in deze maand de eerste communies en de vormsels plaatshebben. Het jonge feestgedruis met fiere ouders en grootouders, peters en meters, uitgedost in hun mooiste kleren zal ook dit jaar voor het najaar zijn.

Dit jaar vallen de kerkelijke feesten van Ons-Heer-Hemelvaart en Pinksteren binnen de maand mei. Want Pasen vier je 50 dagen lang. Vanaf de dinsdag na Pinksteren (24 mei) herneemt de liturgie wat genoemd wordt ‘de tijd door het jaar’ met de groene kleur van de gewaden. Toch nog even tussendoor de heilige Drievuldigheid, het feest van Gods liefde, vieren op de zondag na Pinksteren.

De ijsheiligen komen er ook nog aan: Bonifatius, Pancratius en Servatius, respectievelijk op 11, 12 en 13 mei. Zo lang die niet voorbij zijn is de land- en tuinbouw op zijn hoede voor nachtelijke vorst. En kijk, vorig jaar heeft het zelfs licht gevroren in de nacht van 15 op 16 mei …

Aan Moederdag gaan we zeker ook niet voorbij. Op de tweede zondag van mei wordt aan alle moeders grote dankbaarheid betuigd. De maand mei beginnen we met het feest van de arbeid, een vrije dag die dit jaar op maandag te recupereren valt vermits 1 mei op een zaterdag valt. Het feest van Sint-Jozef arbeider, de katholieke invulling van het feest van de arbeid komt ook een beetje in de schaduw op die zaterdag.

Bloeimaand?

In poëzie en proza wordt de meimaand alom geprezen als de bloeimaand. Daar brengt de opwarming van de aarde wel verandering in. Want tegen half april bleken de meeste fruitbomen al uitgebloeid …

Oorzaak, een heel warme februarimaand die de bloesems een maand vroeger dan gewoonlijk deed ontluiken. Trouwens de maand mei kan er ook van meespreken. De maand mei van vorig jaar (2020) was de droogste maand in 187 jaar! Met het gevolg dat je in de zomer op kraanwater moet besparen.

De weerspreuken hadden dat liever anders gezien. Immers “Een natte mei brengt boter in de wei” en “Mei koel en nat vult de schuur en ook het vat”.

Toch ben ik benieuwd of de meiklokjes er op tijd bij zullen zijn want april is tot nu toe maar koeltjes met ’s nachts alarmerende vriestemperaturen die de fruittelers wakker houden.

Blije mei?

Wordt het toch een blije mei? Op dit ogenblik dalen de besmettingscijfers en dat biedt misschien mogelijkheden voor versoepelingen her en der …..

Het valt maar af te wachten hoe ‘de mensen’ daarmee gaan omgaan. Want als we allen naar buiten hollen als lentekalveren in de voorjaarswei dan dreigen we toch weer de poort open te zetten voor het virus. Kalm aan dus. Genieten mag maar met mate. Laten we met een extra-inspanning de volle vrijheid voor de zomer vrijwaren.

Mooi beeld

Neen, ik heb het niet over ons prachtig Mariabeeld maar over volgend tafereeltje. Een oma komt met een dreumes aan de hand tot bij het Maria-altaar. De dreumes is natuurlijk gefascineerd door de brandende kaarsjes. Als hij dat kaarsje heeft mogen aansteken brengt oma hem terug voor het altaar, hurkt naast hem neer en vertelt al wijzend naar het beeld en de bloemen. Het moet een mooi verhaal zijn want het eindigt met een stralende glimlach en een kus voor oma. Hij voor oma ophuppelend gaan ze terug naar buiten. Maria, dreumes en oma gelukkig. En ik ook.

Ingezonden door Rik Palmans

PE OLVrouw Tongeren

Meimaand – Mariamaand

Moeder aller moeders,

jij, de meest ontvankelijke,

jij, de trouwe tot onder het kruis.

Geprezen ben jij,

moeder aller moeders,

die haar dode kind droeg

in naam van alle moeders.

Geprezen ben jij,

moeder aller moeders,

die luistert zonder uitsluiting,

die geen machtigen vreest.

Geprezen ben jij,

moeder aller moeders,

die door jouw zijn ons bijstaat,

die ons nieuwe geestkracht geeft.

Geprezen ben jij,

moeder aller moeders,

die de Liefde aller Liefde droeg

die door die liefde ons vernieuwt.

Vacature boekhouder Bisdom Hasselt

Help je ons mee om een geschikte kandidaat boekhouder op het spoor te komen die het team op de rekendienst kan komen versterken?
We zoeken iemand met ervaring of een actieve jongere die recent afgestuurd is of dit jaar in een boekhoudkundige richting (bachelor) afstudeert en gemotiveerd is om op het bisdom te komen werken.
Meer informatie vind je in bijlage.

Ken je zo iemand, maak dan zeker de vacature aan hem of haar over.

Dank je wel voor je medewerking in onze zoektocht!

Met vriendelijke groeten,
 
Etienne Sourbron
Personeelsverantwoordelijke

Klik hier voor de vacature …

Wat weet u van Beloken Pasen?

Beloken Pasen is de eerste zondag na Pasen. Vanwaar die naam? En waarom wordt de dag ook Witte Zondag genoemd?

1. ‘Beloken’ is het voltooid deelwoord van het werkwoord ‘beluiken’: (af)sluiten. Met Beloken Pasen wordt de paasweek (‘het paasoctaaf’, acht dagen vanaf Pasen) afgesloten.

2. In het Jubeljaar 2000 riep paus Johannes Paulus II deze dag uit tot Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid.

3. In het Latijn heet Beloken Pasen Dominica in albis (zondag in het wit), een verwijzing naar witte doopkleren van de doopleerlingen. Vroeger droegen christenen die op de paasnacht waren gedoopt acht dagen lang een wit kleed, symbool van hun nieuwe geboorte. In Duitsland wordt Beloken Pasen daarom vaak Witte Zondag genoemd.

4. In het Engels luidt het Quasimodogeniti Sunday, letterlijk: Zoals pasgeborenen. Dit is een verwijzing naar de eerste woorden van de bijbeltekst:

“Weest als pasgeboren kinderen begerig naar de geestelijke, onvervalste melk, die u wasdom zal schenken ter zaligheid. Gij hebt immers al geproefd van de zoetheid des Heren. (1 Petrus 2,2-3)”.

5. De klokkenluider van Notre Dame uit het gelijknamige boek van Victor Hugo krijgt de naam Quasimodo omdat hij op Beloken Pasen te vondeling is gelegd.

6. J.S. Bach schreef voor Beloken Pasen de cantate Halt im Gedächtnis Jesum Christ.

7. In de bijhorende evangelietekst (Joh 20, 19-31) lezen we dat een week na Pasen ook de apostel Thomas zijn intussen spreekwoordelijke scepsis laat varen – door Caravaggio zo aanschouwelijk verbeeld in De Ongelovige Thomas. Jezus’ antwoord luidt ietwat laconiek:

“Omdat ge mij gezien hebt gelooft ge? Zalig die niet gezien en toch geloofd hebben. (Joh 20,29)”

Beloken Pasen

Vandaag is er goed nieuws, goed nieuws voor iedereen die kinderen heeft die niet kunnen geloven. Er zijn veel ouders – en nog meer grootouders – die daar vandaag onder lijden: ze lijden eronder dat, wat hen zo na aan het hart ligt, wat voor hen zo belangrijk is, voor hun kinderen eerder om het even lijkt te zijn.

Ze hebben heel hun leven geprobeerd om een goed voorbeeld te geven – ook wat de kerk en het religieuze leven betreft – en dan merken ze dat daar bij de kinderen maar zeer weinig van is aangekomen.  In de kerk zie je ze bijna nooit en van al de geloofspunten, die we hen mee op hun weg hebben proberen te geven, is niet veel meer overgebleven dan dat we moeten proberen om een goede mens te zijn.

Vandaag is er goed nieuws voor alle ouders en grootouders die onder die situatie lijden. En ook goed nieuws voor al die mensen die het graag anders zouden willen, en die daar ook moeite voor doen: die vragen stellen, lezen, zoeken, die graag zouden geloven, maar het gewoon niet kunnen.

Het evangelie van vandaag zegt ons ondubbelzinnig dat er niets verloren is.

En wie al echt niet meer weet wat hij nog allemaal zou kunnen proberen, die krijgt het duidelijke antwoord dat hij helemaal niets meer hoeft te doen.

Geen angst, God bekommert zich daar zelf om. Wij hoeven het geloof niet te maken. Wij moeten de relatie met God niet afdwingen. Dat kunnen we zelfs helemaal niet.

Wij kunnen alleen behulpzaam zijn waar men het ons vraagt. Wij kunnen over onszelf, over onze eigen moeilijkheden en ook over onze mogelijkheden praten. We kunnen het voorbeeld geven. Maar hen doen geloven dat kunnen we niet, en dat moeten we ook niet proberen.

Daar bekommert God zich zelf wel om. Want wij mensen zijn tenslotte zijn kinderen. En God houdt van zijn kinderen, om het even waar ze zijn en om het even hun leeftijd. En Hij blijft hen altijd volgen – een leven lang. Hij wacht rustig zijn tijd af, en dat kan duren! Thomas uit het evangelie van vandaag moest ook wachten, al was het maar acht dagen. Maar toch: volle acht dagen!

De andere leerlingen schenen helemaal geen moeilijkheden te hebben gehad. Zij geloofden! Maar alles wat ze hem vertelden, al hun argumenten en hun aandringen brachten voor Thomas geen aarde aan de dijk. Geloven, echt geloven, kon Thomas pas toen Jezus zelf het initiatief nam. Daarna was er geen probleem meer.

Goed nieuws voor al die mensen die op zoek zijn: ze hoeven zelf niets te doen, ze kunnen niets forceren. Onze openheid tegenover God behouden, en Hem niet uit het oog verliezen, dat is alles wat er van onze kant gevraagd wordt. Hij zelf zal naar ons toekomen, want Hij laat zijn kinderen nooit in de steek. Hij zoekt de weg naar hun harten, en Hij vindt die ook. Hij weet al wie, en Hij weet ook wanneer.

Soms duurt het een week, zoals bij Thomas, een jaar, tien jaar, soms een heel leven lang.

Maar God vindt de weg. Hij vindt altijd de weg naar het hart van zijn mensen. Meestal heel anders dan wij het ons voorstellen. Hij zoekt en vindt die weg immers op zijn manier en vooral ook te zijner tijd.

WAAR IS GOD in tijden van corona?

God is er in onze liefde voor elkaar

geuit door een glimlach

een telefoongesprek

een eenvoudig ‘hoe gaat het?’

God is er als wij elkaar proberen te beschermen

door de officiële voorzorgsmaatregelen te volgen.

God is er in onze moed

als we niet bang worden van elkaar

maar vriendelijk blijven.

God is er in ons gebed

voor alle zieken

alle eenzamen

alle mensen die bang of angstig zijn

alle mensen die verantwoordelijkheid dragen.

(Gabriëlle Christenhusz, paster in Zonnehove)